jăcŭlor
jăcŭlor, ātus (inf. jacularier, Arn. 6, 16), 1, v. dep. jaculum, to throw, cast, hurl. Lit. In gen.: qui jaculum emittit jaculari dicitur, Quint. 8, 2, 5: in jaculando brachia reducimus, etc., id. 10, 3, 6: duros jaculatur Juppiter imbres, Col. poët. 10, 329: se in hostium tela, Flor. 1, 14, 4: in quas partes se jaculetur cometes, Plin. 2, 25, 23, § 92: puppibus ignes, Verg. A. 2, 276: rapidum e nubibus ignem, id. ib. 1, 42.— In partic. To throw the javelin, fight with the javelin: laudem consequi, equitando, jaculando, Cic. Off. 2, 13, 45: totum diem jaculans, id. Div. 2, 59, 121: cum in latus dextrum, quod patebat, Numidae jacularentur, Liv. 22, 50; Dig. 9, 2, 9, § 4.— To throw out, emit, spread: oculi lupo splendent, lucemque jaculantur, Plin. 11, 37, 55, § 151: umbram, id. 36, 10, 15, § 72.— To throw or hurl at, to strike, hit: cervos jaculari, Hor. C. 3, 12, 11: dextera sacras jaculatus arces, id. ib. 1, 2, 3: aliquem ferro acuto, Ov. Ib. 49: aëra disco, id. ib. 589: Juppiter igne suo lucos jaculatur et arces, id. Am. 3, 3, 35.— Trop., to shoot at, assail, revile: verbum, Lucr. 4, 1129: sententias vibrantes digitis, Quint. 11, 3, 120: dicta in calvos, Petr. S. 109, 8: probris procacibus jaculari, in aliquem, Liv. 42, 54, 1: in uxorem obliquis sententiis, Quint. 9, 2, 79.— To aim at, strive for: quid brevi fortes jaculamur aevo Multa? Hor. C. 2, 16, 17.— (Eccl. Lat.) To utter rapidly, to ejaculate, Aug. Ep. 121 (130), 10, 20.
No short def.
Headword (normalized):
jăcŭlor
Headword (normalized/stripped):
jaculor
Intro Text:
jăcŭlor, ātus (inf. jacularier, Arn. 6, 16), 1, v. dep. jaculum, to throw, cast, hurl. Lit. In gen.: qui jaculum emittit jaculari dicitur, Quint. 8, 2, 5: in jaculando brachia reducimus, etc., id. 10, 3, 6: duros jaculatur Juppiter imbres, Col. poët. 10, 329: se in hostium tela, Flor. 1, 14, 4: in quas partes se jaculetur cometes, Plin. 2, 25, 23, § 92: puppibus ignes, Verg. A. 2, 276: rapidum e nubibus ignem, id. ib. 1, 42.— In partic. To throw the javelin, fight with the javelin: laudem consequi, equitando, jaculando, Cic. Off. 2, 13, 45: totum diem jaculans, id. Div. 2, 59, 121: cum in latus dextrum, quod patebat, Numidae jacularentur, Liv. 22, 50; Dig. 9, 2, 9, § 4.— To throw out, emit, spread: oculi lupo splendent, lucemque jaculantur, Plin. 11, 37, 55, § 151: umbram, id. 36, 10, 15, § 72.— To throw or hurl at, to strike, hit: cervos jaculari, Hor. C. 3, 12, 11: dextera sacras jaculatus arces, id. ib. 1, 2, 3: aliquem ferro acuto, Ov. Ib. 49: aëra disco, id. ib. 589: Juppiter igne suo lucos jaculatur et arces, id. Am. 3, 3, 35.— Trop., to shoot at, assail, revile: verbum, Lucr. 4, 1129: sententias vibrantes digitis, Quint. 11, 3, 120: dicta in calvos, Petr. S. 109, 8: probris procacibus jaculari, in aliquem, Liv. 42, 54, 1: in uxorem obliquis sententiis, Quint. 9, 2, 79.— To aim at, strive for: quid brevi fortes jaculamur aevo Multa? Hor. C. 2, 16, 17.— (Eccl. Lat.) To utter rapidly, to ejaculate, Aug. Ep. 121 (130), 10, 20.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n25181
No citations.
{
"content": "jăcŭlor, ātus (inf. jacularier, Arn. 6, 16), 1, v. dep. jaculum, to throw, cast, hurl. Lit. In gen.: qui jaculum emittit jaculari dicitur, Quint. 8, 2, 5: in jaculando brachia reducimus, etc., id. 10, 3, 6: duros jaculatur Juppiter imbres, Col. poët. 10, 329: se in hostium tela, Flor. 1, 14, 4: in quas partes se jaculetur cometes, Plin. 2, 25, 23, § 92: puppibus ignes, Verg. A. 2, 276: rapidum e nubibus ignem, id. ib. 1, 42.— In partic. To throw the javelin, fight with the javelin: laudem consequi, equitando, jaculando, Cic. Off. 2, 13, 45: totum diem jaculans, id. Div. 2, 59, 121: cum in latus dextrum, quod patebat, Numidae jacularentur, Liv. 22, 50; Dig. 9, 2, 9, § 4.— To throw out, emit, spread: oculi lupo splendent, lucemque jaculantur, Plin. 11, 37, 55, § 151: umbram, id. 36, 10, 15, § 72.— To throw or hurl at, to strike, hit: cervos jaculari, Hor. C. 3, 12, 11: dextera sacras jaculatus arces, id. ib. 1, 2, 3: aliquem ferro acuto, Ov. Ib. 49: aëra disco, id. ib. 589: Juppiter igne suo lucos jaculatur et arces, id. Am. 3, 3, 35.— Trop., to shoot at, assail, revile: verbum, Lucr. 4, 1129: sententias vibrantes digitis, Quint. 11, 3, 120: dicta in calvos, Petr. S. 109, 8: probris procacibus jaculari, in aliquem, Liv. 42, 54, 1: in uxorem obliquis sententiis, Quint. 9, 2, 79.— To aim at, strive for: quid brevi fortes jaculamur aevo Multa? Hor. C. 2, 16, 17.— (Eccl. Lat.) To utter rapidly, to ejaculate, Aug. Ep. 121 (130), 10, 20.\n",
"key": "jaculor",
"type": "main"
}