Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

jacea
jăcĕo
Jăcĕtāni
jăcĭo
jactābĭlis
jactābundus
jactans
jactanter
jactantĭa
jactantĭcŭlus
jactātĭo
jactātor
jactātrix
jactātus
jactĭtābundus
jactĭto
jacto
jactūra
jactūrālis
jactūrārĭus
jactus
View word page
jactātĭo
jactātĭo, ōnis, f. jacto, a throwing or tossing to and fro, a shaking, agitation, violent or frequent motion. Lit.: corporis, motion, gestures, Cic. Or. 25, 86: ubi primum ducta cicatrix, patique posse visa jactationem, Liv. 29, 32: manus, Quint. 10, 7, 26; of a storm at sea: ex magna jactatione terram videre, Cic. Mur. 2, 4: armigeri in castra referebant (eum) jactationem vulnerum haud facile tolerantem, the jolting, Curt. 6, 5, 1.— Trop. In gen., of mental agitation: jactationes animorum incitatae, Cic. Tusc. 5, 6, 15.— Esp. A boasting, bragging; ostentation, display, vanity: jactatio est voluptas gestiens et se efferens insolentius, Cic. Tusc. 4, 9, 20: verborum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 2: nulla cultūs, Tac. G. 6: extemporalis garrulitas circulatoriae jactationis est, Quint. 2, 4, 15: eruditionis, id. 1, 5, 11: nonnullorum hominum jactationem et insolentiam ferre non potes, Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 5.— Jactatio popularis, a striving after popular applause, Cic. Clu. 35, 95; id. Har. Resp. 20, 43; so, jactatio cursusque popularis, id. Prov. Cons. 16, 38; cf.: eloquentia haec forensis ... ornata verbis atque sententiis jactationem habuit in populo, id. Or. 3, 13.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
jactātĭo
Headword (normalized):
jactātĭo
Headword (normalized/stripped):
jactatio
IDX:
25178
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n25160
Key:
jactatio

Data

{'content': 'jactātĭo, ōnis, f. jacto, a throwing or tossing to and fro, a shaking, agitation, violent or frequent motion. Lit.: corporis, motion, gestures, Cic. Or. 25, 86: ubi primum ducta cicatrix, patique posse visa jactationem, Liv. 29, 32: manus, Quint. 10, 7, 26; of a storm at sea: ex magna jactatione terram videre, Cic. Mur. 2, 4: armigeri in castra referebant (eum) jactationem vulnerum haud facile tolerantem, the jolting, Curt. 6, 5, 1.— Trop. In gen., of mental agitation: jactationes animorum incitatae, Cic. Tusc. 5, 6, 15.— Esp. A boasting, bragging; ostentation, display, vanity: jactatio est voluptas gestiens et se efferens insolentius, Cic. Tusc. 4, 9, 20: verborum, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 20, 2: nulla cultūs, Tac. G. 6: extemporalis garrulitas circulatoriae jactationis est, Quint. 2, 4, 15: eruditionis, id. 1, 5, 11: nonnullorum hominum jactationem et insolentiam ferre non potes, Cael. ap. Cic. Att. 10, 9, A, 5.— Jactatio popularis, a striving after popular applause, Cic. Clu. 35, 95; id. Har. Resp. 20, 43; so, jactatio cursusque popularis, id. Prov. Cons. 16, 38; cf.: eloquentia haec forensis ... ornata verbis atque sententiis jactationem habuit in populo, id. Or. 3, 13.\n', 'key': 'jactatio', 'type': 'main'}