ĭōta
ĭōta, n. indec., = ἰῶτα, the name of the Greek ι, iota (in Gr. trisyl., in Lat. dissyl.): ut iota litteram tollas, Cic. de Or. 3, 12, 43: unum de titulo tollere iota, Mart. 2, 93, 4. — Sometimes (on account of littera) ĭōta, ae, f., Aus. Idyll. in Monosyllab. de Litteris, (12), 23: littera iotae similis, id. ib. 7.
No short def.
Headword (normalized):
ĭōta
Headword (normalized/stripped):
iota
Intro Text:
ĭōta, n. indec., = ἰῶτα, the name of the Greek ι, iota (in Gr. trisyl., in Lat. dissyl.): ut iota litteram tollas, Cic. de Or. 3, 12, 43: unum de titulo tollere iota, Mart. 2, 93, 4. — Sometimes (on account of littera) ĭōta, ae, f., Aus. Idyll. in Monosyllab. de Litteris, (12), 23: littera iotae similis, id. ib. 7.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24856
No citations.
{
"content": "ĭōta, n. indec., = ἰῶτα, the name of the Greek ι, iota (in Gr. trisyl., in Lat. dissyl.): ut iota litteram tollas, Cic. de Or. 3, 12, 43: unum de titulo tollere iota, Mart. 2, 93, 4. — Sometimes (on account of littera) ĭōta, ae, f., Aus. Idyll. in Monosyllab. de Litteris, (12), 23: littera iotae similis, id. ib. 7.\n",
"key": "iota",
"type": "greek"
}