Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

invīsĭbĭlĭtēr
in-vīsĭtātus
in-vīso
invīsor
invīsus
in-vīsus
invītābĭlis
invītāmentum
invītātĭo
invītātĭuncŭla
invītātor
invītātōrĭus
invītātrix
invītātus
invītē
in-vĭtĭābĭlis
invīto
in-vĭtŭpĕrābĭlis
invītus
invĭus
invŏcātĭo
View word page
invītātor
invītātor, ōris, m. invito, one who invites, an inviter (poet. and post-class.), Mart. 3, 23 lemm.; Sid. Ep. 9, 13; Tert. adv. Marc. 4, 25: aeternae vitae invitator, Christus, id. ib.— Esp., the officer charged with invitations at the court, Cod. 12, 60, 10; Inscr. Orell. 4436: Caesaris, Jovis, Mart. 9, 91, 2.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
invītātor
Headword (normalized):
invītātor
Headword (normalized/stripped):
invitator
IDX:
24812
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24794
Key:
invitator

Data

{'content': 'invītātor, ōris, m. invito, one who invites, an inviter (poet. and post-class.), Mart. 3, 23 lemm.; Sid. Ep. 9, 13; Tert. adv. Marc. 4, 25: aeternae vitae invitator, Christus, id. ib.— Esp., the officer charged with invitations at the court, Cod. 12, 60, 10; Inscr. Orell. 4436: Caesaris, Jovis, Mart. 9, 91, 2.\n', 'key': 'invitator', 'type': 'main'}