in-viscĕro
in-viscĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to put into the entrails (post-class.). Lit.: aliquid canibus, Nemes. Cyn. 214. — Trop.: caritas inviscerata in cordibus nostris, deeply rooted, Aug. Serm. 24.
{ "content": "in-viscĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to put into the entrails (post-class.). Lit.: aliquid canibus, Nemes. Cyn. 214. — Trop.: caritas inviscerata in cordibus nostris, deeply rooted, Aug. Serm. 24.\n", "key": "inviscero", "type": "main" }