in-viscĕro
in-viscĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to put into the entrails (post-class.). Lit.: aliquid canibus, Nemes. Cyn. 214. — Trop.: caritas inviscerata in cordibus nostris, deeply rooted, Aug. Serm. 24.
{
"content": "in-viscĕro, āvi, ātum, 1, v. a., to put into the entrails (post-class.). Lit.: aliquid canibus, Nemes. Cyn. 214. — Trop.: caritas inviscerata in cordibus nostris, deeply rooted, Aug. Serm. 24.\n",
"key": "inviscero",
"type": "main"
}