ĭn-ūsĭtātus
            
          
          ĭn-ūsĭtātus, a, um, adj., unusual, uncommon, extraordinary, very rare (class.): pro di immortales! speciem humanam inusitatam, Att. ap. Non. 226, 2: nova et inusitata belli ratio, Caes. B. C. 3, 47: magnitudo, Cic. Off. 3, 9, 38: lepor, id. de Or. 2, 23, 98.— With dat.: nostris oratoribus lepos, Cic. de Or. 3, 23, 91; Flor. 4, 2, 81: inusitatum est, with subj.-clause, Cic. Deiot. 1, 1. — Comp.: species navium inusitatior, Caes. B. G. 4, 25.—Sup.: miracula, Aug. Civ. Dei, 10, 12.—Adv. in two forms.  ĭnūsĭ-tātē, in an unwonted manner, unusually, strangely: absurde et inusitate scriptae epistolae, Cic. Q. Fr. 1, 2, 3: loqui, id. Brut. 75.—Comp.: poëta inusitatius contraxerat, Cic. Or. 46.—Sup.: inusitatissime nox pro noctu dixerunt (al. inusitate), Macr. S. 1, 4, 19.—*  ĭnūsĭtātō, in an unusual manner: enituit, Plin. Pan. 5, 2 (al. inusitato indicio enituit).
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            ĭn-ūsĭtātus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            in-usitatus
           
          
            Intro Text:
            ĭn-ūsĭtātus, a, um, adj., unusual, uncommon, extraordinary, very rare (class.): pro di immortales! speciem humanam inusitatam, Att. ap. Non. 226, 2: nova et inusitata belli ratio, Caes. B. C. 3, 47: magnitudo, Cic. Off. 3, 9, 38: lepor, id. de Or. 2, 23, 98.— With dat.: nostris oratoribus lepos, Cic. de Or. 3, 23, 91; Flor. 4, 2, 81: inusitatum est, with subj.-clause, Cic. Deiot. 1, 1. — Comp.: species navium inusitatior, Caes. B. G. 4, 25.—Sup.: miracula, Aug. Civ. Dei, 10, 12.—Adv. in two forms.  ĭnūsĭ-tātē, in an unwonted manner, unusually, strangely: absurde et inusitate scriptae epistolae, Cic. Q. Fr. 1, 2, 3: loqui, id. Brut. 75.—Comp.: poëta inusitatius contraxerat, Cic. Or. 46.—Sup.: inusitatissime nox pro noctu dixerunt (al. inusitate), Macr. S. 1, 4, 19.—*  ĭnūsĭtātō, in an unusual manner: enituit, Plin. Pan. 5, 2 (al. inusitato indicio enituit).
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24680
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "ĭn-ūsĭtātus, a, um, adj., unusual, uncommon, extraordinary, very rare (class.): pro di immortales! speciem humanam inusitatam, Att. ap. Non. 226, 2: nova et inusitata belli ratio, Caes. B. C. 3, 47: magnitudo, Cic. Off. 3, 9, 38: lepor, id. de Or. 2, 23, 98.— With dat.: nostris oratoribus lepos, Cic. de Or. 3, 23, 91; Flor. 4, 2, 81: inusitatum est, with subj.-clause, Cic. Deiot. 1, 1. — Comp.: species navium inusitatior, Caes. B. G. 4, 25.—Sup.: miracula, Aug. Civ. Dei, 10, 12.—Adv. in two forms.  ĭnūsĭ-tātē, in an unwonted manner, unusually, strangely: absurde et inusitate scriptae epistolae, Cic. Q. Fr. 1, 2, 3: loqui, id. Brut. 75.—Comp.: poëta inusitatius contraxerat, Cic. Or. 46.—Sup.: inusitatissime nox pro noctu dixerunt (al. inusitate), Macr. S. 1, 4, 19.—*  ĭnūsĭtātō, in an unusual manner: enituit, Plin. Pan. 5, 2 (al. inusitato indicio enituit).\n",
  "key": "inusitatus",
  "type": "main"
}