intĭmus
intĭmus, a, um, adj. sup. [in-ter; cf. interior], inmost, innermost, most secret, most profound, most intimate (class.). Lit.: traxit ex intimo ventre suspirium, from the deepest part, Plaut. Truc. 2, 7, 41: in eo sacrario intimo, Cic. Verr. 2, 4, 45, § 99: in urbis intimam partem venisse, id. ib. 2, 5, 37, § 96: abdidit se in intimam Macedoniam, id. Fam. 13, 29, 4: Tartara, Verg. G. 4, 481: praecordia, Ov. M. 4, 506: pectus, Cat. 61, 177.— Trop. Adj. Profound, inward, deepest, inmost: ex intima philosophia, Cic. Leg. 1, 5: consilia, Cic. Verr. 1, 6, 17: cogitationes, id. Sull. 23, 64: sermo, i. e. soliloquy, id. Tusc. 2, 21, 49: animus, id. ib. 4, 9, 21: artificium, id. Clu. 21, 58: ars, id. Or. 53, 179: amicitia, Nep. Alcib. 5, 3: familiaritas, id. Att. 12, 1.— Of persons, intimate, near: ex meis intimis familiaribus, Cic. Att. 3, 1, 3: intimi ipsius amici, Tac. A. 4, 29; 16, 17; 16, 34: inter intimos amicos habere, id. H. 1, 71: scis quam intimum habeam te, Ter. Eun. 1, 2, 47; Suet. Dom. 14. — With dat.: me fuisse huic fateor intimum, Plaut. Truc. 1, 1, 61: Catilinae, Cic. Cat. 2, 5, 9: Clodio, id. Phil. 2, 19, 48.— With apud: facere se intimum apud aliquem, Plaut. Mil. 2, 1, 30. — Subst.: intĭmus, i, m., a most intimate friend: unus ex meis familiarissimis atque intimis, Cic. Fam. 13, 27, 2; cf. 3, 1, 3; id. Rosc. Am. 40, 116; id. Att. 4, 16, 1: ex intimis regis, Nep. Con. 2, 2: intimi amicorum Vitellii, Tac. H. 3, 56 fin. — intĭma, ōrum, n., the inmost parts: finium, Liv. 34, 47, 8: scalpuntur intima versu, Pers. 1, 21.— Sing. (rare): se in intimum conicere, Cic. Cael. 26, 62.— Adv.: intĭmē, in the inmost part, inwardly, internally; most intimately, most cordially, most strongly (class. only in the trop. signif.). Lit.: uri intime, App. M. 2, p. 118, 5; id. Dogm. Plat. 2, p. 24, 41.— Trop.: utebatur intime Q. Hortensio, was on terms of close intimacy with, Nep. Att. 5: intime commendari, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2.
No short def.
Headword (normalized):
intĭmus
Headword (normalized/stripped):
intimus
Intro Text:
intĭmus, a, um, adj. sup. [in-ter; cf. interior], inmost, innermost, most secret, most profound, most intimate (class.). Lit.: traxit ex intimo ventre suspirium, from the deepest part, Plaut. Truc. 2, 7, 41: in eo sacrario intimo, Cic. Verr. 2, 4, 45, § 99: in urbis intimam partem venisse, id. ib. 2, 5, 37, § 96: abdidit se in intimam Macedoniam, id. Fam. 13, 29, 4: Tartara, Verg. G. 4, 481: praecordia, Ov. M. 4, 506: pectus, Cat. 61, 177.— Trop. Adj. Profound, inward, deepest, inmost: ex intima philosophia, Cic. Leg. 1, 5: consilia, Cic. Verr. 1, 6, 17: cogitationes, id. Sull. 23, 64: sermo, i. e. soliloquy, id. Tusc. 2, 21, 49: animus, id. ib. 4, 9, 21: artificium, id. Clu. 21, 58: ars, id. Or. 53, 179: amicitia, Nep. Alcib. 5, 3: familiaritas, id. Att. 12, 1.— Of persons, intimate, near: ex meis intimis familiaribus, Cic. Att. 3, 1, 3: intimi ipsius amici, Tac. A. 4, 29; 16, 17; 16, 34: inter intimos amicos habere, id. H. 1, 71: scis quam intimum habeam te, Ter. Eun. 1, 2, 47; Suet. Dom. 14. — With dat.: me fuisse huic fateor intimum, Plaut. Truc. 1, 1, 61: Catilinae, Cic. Cat. 2, 5, 9: Clodio, id. Phil. 2, 19, 48.— With apud: facere se intimum apud aliquem, Plaut. Mil. 2, 1, 30. — Subst.: intĭmus, i, m., a most intimate friend: unus ex meis familiarissimis atque intimis, Cic. Fam. 13, 27, 2; cf. 3, 1, 3; id. Rosc. Am. 40, 116; id. Att. 4, 16, 1: ex intimis regis, Nep. Con. 2, 2: intimi amicorum Vitellii, Tac. H. 3, 56 fin. — intĭma, ōrum, n., the inmost parts: finium, Liv. 34, 47, 8: scalpuntur intima versu, Pers. 1, 21.— Sing. (rare): se in intimum conicere, Cic. Cael. 26, 62.— Adv.: intĭmē, in the inmost part, inwardly, internally; most intimately, most cordially, most strongly (class. only in the trop. signif.). Lit.: uri intime, App. M. 2, p. 118, 5; id. Dogm. Plat. 2, p. 24, 41.— Trop.: utebatur intime Q. Hortensio, was on terms of close intimacy with, Nep. Att. 5: intime commendari, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24551
No citations.
{
"content": "intĭmus, a, um, adj. sup. [in-ter; cf. interior], inmost, innermost, most secret, most profound, most intimate (class.). Lit.: traxit ex intimo ventre suspirium, from the deepest part, Plaut. Truc. 2, 7, 41: in eo sacrario intimo, Cic. Verr. 2, 4, 45, § 99: in urbis intimam partem venisse, id. ib. 2, 5, 37, § 96: abdidit se in intimam Macedoniam, id. Fam. 13, 29, 4: Tartara, Verg. G. 4, 481: praecordia, Ov. M. 4, 506: pectus, Cat. 61, 177.— Trop. Adj. Profound, inward, deepest, inmost: ex intima philosophia, Cic. Leg. 1, 5: consilia, Cic. Verr. 1, 6, 17: cogitationes, id. Sull. 23, 64: sermo, i. e. soliloquy, id. Tusc. 2, 21, 49: animus, id. ib. 4, 9, 21: artificium, id. Clu. 21, 58: ars, id. Or. 53, 179: amicitia, Nep. Alcib. 5, 3: familiaritas, id. Att. 12, 1.— Of persons, intimate, near: ex meis intimis familiaribus, Cic. Att. 3, 1, 3: intimi ipsius amici, Tac. A. 4, 29; 16, 17; 16, 34: inter intimos amicos habere, id. H. 1, 71: scis quam intimum habeam te, Ter. Eun. 1, 2, 47; Suet. Dom. 14. — With dat.: me fuisse huic fateor intimum, Plaut. Truc. 1, 1, 61: Catilinae, Cic. Cat. 2, 5, 9: Clodio, id. Phil. 2, 19, 48.— With apud: facere se intimum apud aliquem, Plaut. Mil. 2, 1, 30. — Subst.: intĭmus, i, m., a most intimate friend: unus ex meis familiarissimis atque intimis, Cic. Fam. 13, 27, 2; cf. 3, 1, 3; id. Rosc. Am. 40, 116; id. Att. 4, 16, 1: ex intimis regis, Nep. Con. 2, 2: intimi amicorum Vitellii, Tac. H. 3, 56 fin. — intĭma, ōrum, n., the inmost parts: finium, Liv. 34, 47, 8: scalpuntur intima versu, Pers. 1, 21.— Sing. (rare): se in intimum conicere, Cic. Cael. 26, 62.— Adv.: intĭmē, in the inmost part, inwardly, internally; most intimately, most cordially, most strongly (class. only in the trop. signif.). Lit.: uri intime, App. M. 2, p. 118, 5; id. Dogm. Plat. 2, p. 24, 41.— Trop.: utebatur intime Q. Hortensio, was on terms of close intimacy with, Nep. Att. 5: intime commendari, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2.\n",
"key": "intimus",
"type": "main"
}