in-testātus
in-testātus, a, um, adj. That has made no will, intestate: si intestata esset mortua, Cic. Verr. 2, 2, 22, § 53: cives, Trajan. ap. Plin. Ep. 10, 88: ad cenam si intestatus eas, Juv. 3, 274: senectus, id. 1, 144: mori, Dig. 25, 4, 4; cf. ib. 50, 16, 64.— Not convicted by witnesses: indemnatus atque intestatus, Plaut. Curc. 5, 3, 17; so id. ib. 5, 2, 24.— Not trustworthy: servus, Pompon. ap. Non. 323, 28.— Hence, Subst.: intestātus, i, m.; intestā-ta, ae, f., one who has not made a will: virgo vestalis neque heres est cuiquam intestato neque intestatae quisquam, Lab. ap. Gell. 1, 12, 18.—Plur., Gai. 3, 1 sqq.; Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 3; 1 sq.— As adv.: intestātō or ab intestātō, without a will, intestate: paterfamilias cum mortuus esset intestato, Cic. de Or. 1, 40, 183; id. Inv. 2, 50, 148: ab intestato heres, Dig. 37, 7, 1, § 8; 5, 2, 6, § 1; 29, 2, 93 al.
No short def.
Headword (normalized):
in-testātus
Headword (normalized/stripped):
in-testatus
Intro Text:
in-testātus, a, um, adj. That has made no will, intestate: si intestata esset mortua, Cic. Verr. 2, 2, 22, § 53: cives, Trajan. ap. Plin. Ep. 10, 88: ad cenam si intestatus eas, Juv. 3, 274: senectus, id. 1, 144: mori, Dig. 25, 4, 4; cf. ib. 50, 16, 64.— Not convicted by witnesses: indemnatus atque intestatus, Plaut. Curc. 5, 3, 17; so id. ib. 5, 2, 24.— Not trustworthy: servus, Pompon. ap. Non. 323, 28.— Hence, Subst.: intestātus, i, m.; intestā-ta, ae, f., one who has not made a will: virgo vestalis neque heres est cuiquam intestato neque intestatae quisquam, Lab. ap. Gell. 1, 12, 18.—Plur., Gai. 3, 1 sqq.; Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 3; 1 sq.— As adv.: intestātō or ab intestātō, without a will, intestate: paterfamilias cum mortuus esset intestato, Cic. de Or. 1, 40, 183; id. Inv. 2, 50, 148: ab intestato heres, Dig. 37, 7, 1, § 8; 5, 2, 6, § 1; 29, 2, 93 al.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24531
No citations.
{
"content": "in-testātus, a, um, adj. That has made no will, intestate: si intestata esset mortua, Cic. Verr. 2, 2, 22, § 53: cives, Trajan. ap. Plin. Ep. 10, 88: ad cenam si intestatus eas, Juv. 3, 274: senectus, id. 1, 144: mori, Dig. 25, 4, 4; cf. ib. 50, 16, 64.— Not convicted by witnesses: indemnatus atque intestatus, Plaut. Curc. 5, 3, 17; so id. ib. 5, 2, 24.— Not trustworthy: servus, Pompon. ap. Non. 323, 28.— Hence, Subst.: intestātus, i, m.; intestā-ta, ae, f., one who has not made a will: virgo vestalis neque heres est cuiquam intestato neque intestatae quisquam, Lab. ap. Gell. 1, 12, 18.—Plur., Gai. 3, 1 sqq.; Mos. et Rom. Leg. Coll. 16, 3; 1 sq.— As adv.: intestātō or ab intestātō, without a will, intestate: paterfamilias cum mortuus esset intestato, Cic. de Or. 1, 40, 183; id. Inv. 2, 50, 148: ab intestato heres, Dig. 37, 7, 1, § 8; 5, 2, 6, § 1; 29, 2, 93 al.\n",
"key": "intestatus1",
"type": "main"
}