interventor
interventor, ōris, m. id.. One who comes in, a visitor: vacuus ab interventoribus dies, Cic. Fat. 1, 2.— A surety, bondsman: si filius fidejussor, vel quasi interventor acceptus sit, Dig. 15, 1, 3.— An intercessor, mediator, Lampr. Comm. 4.
No short def.
Headword (normalized):
interventor
Headword (normalized/stripped):
interventor
Intro Text:
interventor, ōris, m. id.. One who comes in, a visitor: vacuus ab interventoribus dies, Cic. Fat. 1, 2.— A surety, bondsman: si filius fidejussor, vel quasi interventor acceptus sit, Dig. 15, 1, 3.— An intercessor, mediator, Lampr. Comm. 4.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24510
No citations.
{
"content": "interventor, ōris, m. id.. One who comes in, a visitor: vacuus ab interventoribus dies, Cic. Fat. 1, 2.— A surety, bondsman: si filius fidejussor, vel quasi interventor acceptus sit, Dig. 15, 1, 3.— An intercessor, mediator, Lampr. Comm. 4.\n",
"key": "interventor",
"type": "main"
}