View word page
interpellātor
interpellātor, ōris, m. id., one who interrupts another in speaking, an interrupter, disturber (class.), Auct. Her. 2, 11, 16: ubi se oblectare sine interpellatoribus posset, Cic. Off. 3, 14, 58: matrimoniorum, a seducer, Paul. Sent. 5, 4, 5 Huschke (Dig. 74, 11, 1): cum interpellatores aliis atque aliis causis in jure dicendo (Tiberium) detinerent, Suet. Aug. 97: de pantomimis duobus, ... alterum saltorem dixit, alterum interpellatorem, Quint. 6, 3, 65.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
interpellātor
Headword (normalized):
interpellātor
Headword (normalized/stripped):
interpellator
Intro Text:
interpellātor, ōris, m. id., one who interrupts another in speaking, an interrupter, disturber (class.), Auct. Her. 2, 11, 16: ubi se oblectare sine interpellatoribus posset, Cic. Off. 3, 14, 58: matrimoniorum, a seducer, Paul. Sent. 5, 4, 5 Huschke (Dig. 74, 11, 1): cum interpellatores aliis atque aliis causis in jure dicendo (Tiberium) detinerent, Suet. Aug. 97: de pantomimis duobus, ... alterum saltorem dixit, alterum interpellatorem, Quint. 6, 3, 65.
IDX:
24405
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24387
Key:
interpellator

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "interpellātor, ōris, m. id., one who interrupts another in speaking, an interrupter, disturber (class.), Auct. Her. 2, 11, 16: ubi se oblectare sine interpellatoribus posset, Cic. Off. 3, 14, 58: matrimoniorum, a seducer, Paul. Sent. 5, 4, 5 Huschke (Dig. 74, 11, 1): cum interpellatores aliis atque aliis causis in jure dicendo (Tiberium) detinerent, Suet. Aug. 97: de pantomimis duobus, ... alterum saltorem dixit, alterum interpellatorem, Quint. 6, 3, 65.\n",
  "key": "interpellator",
  "type": "main"
}