intĕr-ĭmo (better than
intĕr-ĭmo (better than interĕmo, Bramb. s. v., but v. Munro, Lucr. Introd. p. 33), ēmi, emptum, or emtum, 3, v. a. emo, to take out of the midst, to take away, do away with, abolish; to destroy, slay, kill (syn.: interficio, perimo; class.). Lit.: Abantem, Verg. A. 10, 428: vitam, Plaut. Cas. 3, 5, 29: interimendorum sacrorum causā, Cic. Mur. 12, 27: qui Argum dicitur interemisse, id. N. D. 3, 22, 56: sensum, Lucr. 3, 288: se, Plaut. Cist. 3, 13: si quae interimant, innumerabilia sint, etiam ea quae conservent, infinita esse debere, Cic. N. D. 1, 19, 50: Hasdrubale interempto, Hor. C. 1, 4, 72: qui ferro sunt interempti. Quint. 3, 8, 5.—So with se, to kill one's self, commit suicide: Lucretia se ipsa interemit, Cic. Fin. 2, 20, 66.— Transf., to kill, i. e. to distress intolerably: illaec interemit me modo hic oratio, Plaut. Merc. 3, 4, 22: me quidem, judices, exanimant et interimunt hae voces Milonis, distress me, Cic. Mil. 34.
No short def.
Headword:
intĕr-ĭmo (better than
Headword (normalized):
intĕr-ĭmo (better than
Headword (normalized/stripped):
inter-imo (better than
Intro Text:
intĕr-ĭmo (better than interĕmo, Bramb. s. v., but v. Munro, Lucr. Introd. p. 33), ēmi, emptum, or emtum, 3, v. a. emo, to take out of the midst, to take away, do away with, abolish; to destroy, slay, kill (syn.: interficio, perimo; class.). Lit.: Abantem, Verg. A. 10, 428: vitam, Plaut. Cas. 3, 5, 29: interimendorum sacrorum causā, Cic. Mur. 12, 27: qui Argum dicitur interemisse, id. N. D. 3, 22, 56: sensum, Lucr. 3, 288: se, Plaut. Cist. 3, 13: si quae interimant, innumerabilia sint, etiam ea quae conservent, infinita esse debere, Cic. N. D. 1, 19, 50: Hasdrubale interempto, Hor. C. 1, 4, 72: qui ferro sunt interempti. Quint. 3, 8, 5.—So with se, to kill one's self, commit suicide: Lucretia se ipsa interemit, Cic. Fin. 2, 20, 66.— Transf., to kill, i. e. to distress intolerably: illaec interemit me modo hic oratio, Plaut. Merc. 3, 4, 22: me quidem, judices, exanimant et interimunt hae voces Milonis, distress me, Cic. Mil. 34.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24285
No citations.
{
"content": "intĕr-ĭmo (better than interĕmo, Bramb. s. v., but v. Munro, Lucr. Introd. p. 33), ēmi, emptum, or emtum, 3, v. a. emo, to take out of the midst, to take away, do away with, abolish; to destroy, slay, kill (syn.: interficio, perimo; class.). Lit.: Abantem, Verg. A. 10, 428: vitam, Plaut. Cas. 3, 5, 29: interimendorum sacrorum causā, Cic. Mur. 12, 27: qui Argum dicitur interemisse, id. N. D. 3, 22, 56: sensum, Lucr. 3, 288: se, Plaut. Cist. 3, 13: si quae interimant, innumerabilia sint, etiam ea quae conservent, infinita esse debere, Cic. N. D. 1, 19, 50: Hasdrubale interempto, Hor. C. 1, 4, 72: qui ferro sunt interempti. Quint. 3, 8, 5.—So with se, to kill one's self, commit suicide: Lucretia se ipsa interemit, Cic. Fin. 2, 20, 66.— Transf., to kill, i. e. to distress intolerably: illaec interemit me modo hic oratio, Plaut. Merc. 3, 4, 22: me quidem, judices, exanimant et interimunt hae voces Milonis, distress me, Cic. Mil. 34.\n",
"key": "interimo",
"type": "main"
}