intĕr-ĕo
intĕr-ĕo, ĭi, ĭtum (perf. -īvi, App. M. 7, 7; sync. -issent, Cic. Div. 2, 8, 20 al.), 4, v. n.—Prop., to go among several things, so as no longer to be perceived (class.). Lit.: ut interit magnitudine maris stilla muriae, becomes lost in it, Cic. Fin. 3, 14, 45: saxa venis, become lost among them, mingle with them, Sever. Aetn. 450. — Trop., to perish, to go to ruin or decay, to die: non intellego, quomodo, calore exstincto, corpora intereant, Cic. N. D. 3, 14: omnia fato Interitura gravi, Ov. M. 2, 305: segetes, Verg. G. 1, 152: salus urbis, Cic. Verr. 2, 3, 55: litterae, id. Att. 1, 13: pecunia, Nep. Them. 2: interit ira morā, ceases, Ov. A. A. 1, 374: possessio, Dig. 41, 2, 44.— To be ruined, mostly in first pers. perf.: interii, I am ruined, undone: hei mihi disperii! ... interii, perii, Plaut. Most. 4, 3, 36: omnibus exitiis interii, id. Bacch. 5, 17: interii! cur mihi id non dixti? Ter. Hec. 3, 1, 42: qui per virtutem peritat, non interit, Plaut. Capt. 3, 5, 32.— Hence, intĕrĭtus, a, um, Part., perished, destroyed (ante- and post-class.): multis utrinque interitis, Claud. Quadrig. ap. Prisc. p. 869 P.; Sid. Ep. 2, 10.
No short def.
Headword (normalized):
intĕr-ĕo
Headword (normalized/stripped):
inter-eo
Intro Text:
intĕr-ĕo, ĭi, ĭtum (perf. -īvi, App. M. 7, 7; sync. -issent, Cic. Div. 2, 8, 20 al.), 4, v. n.—Prop., to go among several things, so as no longer to be perceived (class.). Lit.: ut interit magnitudine maris stilla muriae, becomes lost in it, Cic. Fin. 3, 14, 45: saxa venis, become lost among them, mingle with them, Sever. Aetn. 450. — Trop., to perish, to go to ruin or decay, to die: non intellego, quomodo, calore exstincto, corpora intereant, Cic. N. D. 3, 14: omnia fato Interitura gravi, Ov. M. 2, 305: segetes, Verg. G. 1, 152: salus urbis, Cic. Verr. 2, 3, 55: litterae, id. Att. 1, 13: pecunia, Nep. Them. 2: interit ira morā, ceases, Ov. A. A. 1, 374: possessio, Dig. 41, 2, 44.— To be ruined, mostly in first pers. perf.: interii, I am ruined, undone: hei mihi disperii! ... interii, perii, Plaut. Most. 4, 3, 36: omnibus exitiis interii, id. Bacch. 5, 17: interii! cur mihi id non dixti? Ter. Hec. 3, 1, 42: qui per virtutem peritat, non interit, Plaut. Capt. 3, 5, 32.— Hence, intĕrĭtus, a, um, Part., perished, destroyed (ante- and post-class.): multis utrinque interitis, Claud. Quadrig. ap. Prisc. p. 869 P.; Sid. Ep. 2, 10.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24241
No citations.
{
"content": "intĕr-ĕo, ĭi, ĭtum (perf. -īvi, App. M. 7, 7; sync. -issent, Cic. Div. 2, 8, 20 al.), 4, v. n.—Prop., to go among several things, so as no longer to be perceived (class.). Lit.: ut interit magnitudine maris stilla muriae, becomes lost in it, Cic. Fin. 3, 14, 45: saxa venis, become lost among them, mingle with them, Sever. Aetn. 450. — Trop., to perish, to go to ruin or decay, to die: non intellego, quomodo, calore exstincto, corpora intereant, Cic. N. D. 3, 14: omnia fato Interitura gravi, Ov. M. 2, 305: segetes, Verg. G. 1, 152: salus urbis, Cic. Verr. 2, 3, 55: litterae, id. Att. 1, 13: pecunia, Nep. Them. 2: interit ira morā, ceases, Ov. A. A. 1, 374: possessio, Dig. 41, 2, 44.— To be ruined, mostly in first pers. perf.: interii, I am ruined, undone: hei mihi disperii! ... interii, perii, Plaut. Most. 4, 3, 36: omnibus exitiis interii, id. Bacch. 5, 17: interii! cur mihi id non dixti? Ter. Hec. 3, 1, 42: qui per virtutem peritat, non interit, Plaut. Capt. 3, 5, 32.— Hence, intĕrĭtus, a, um, Part., perished, destroyed (ante- and post-class.): multis utrinque interitis, Claud. Quadrig. ap. Prisc. p. 869 P.; Sid. Ep. 2, 10.\n",
"key": "intereo",
"type": "main"
}