intentātĭo
intentātĭo, ōnis, f. intento, a stretching out or extending towards a thing. Lit.: oculi ad intentationem subitam digitorum comprimuntur, Sen. Ira, 2, 4, 2.— Trop., a reproaching with a thing: criminum, Tert. Apol. 46 dub. (al. intentio).
No short def.
Headword (normalized):
intentātĭo
Headword (normalized/stripped):
intentatio
Intro Text:
intentātĭo, ōnis, f. intento, a stretching out or extending towards a thing. Lit.: oculi ad intentationem subitam digitorum comprimuntur, Sen. Ira, 2, 4, 2.— Trop., a reproaching with a thing: criminum, Tert. Apol. 46 dub. (al. intentio).
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24141
No citations.
{
"content": "intentātĭo, ōnis, f. intento, a stretching out or extending towards a thing. Lit.: oculi ad intentationem subitam digitorum comprimuntur, Sen. Ira, 2, 4, 2.— Trop., a reproaching with a thing: criminum, Tert. Apol. 46 dub. (al. intentio).\n",
"key": "intentatio",
"type": "main"
}