in-tempĕrātus
in-tempĕrātus, a, um, adj., untempered, inclement. Lit.: quid ad caeli naturam intemperatius, Sen. Cons. ad Helv. 6; hence: intemperatum vinum, unmixed wine, Cael. Aur. Acut. 3, 17, § 158.— Trop., immoderate, intemperate: benevolentia, Cic. Lael. 20.— Adv.: intempĕ-rātē, intemperately: immoderate et intemperate vivere, Cic. Univ. 12.
No short def.
Headword (normalized):
in-tempĕrātus
Headword (normalized/stripped):
in-temperatus
Intro Text:
in-tempĕrātus, a, um, adj., untempered, inclement. Lit.: quid ad caeli naturam intemperatius, Sen. Cons. ad Helv. 6; hence: intemperatum vinum, unmixed wine, Cael. Aur. Acut. 3, 17, § 158.— Trop., immoderate, intemperate: benevolentia, Cic. Lael. 20.— Adv.: intempĕ-rātē, intemperately: immoderate et intemperate vivere, Cic. Univ. 12.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n24125
No citations.
{
"content": "in-tempĕrātus, a, um, adj., untempered, inclement. Lit.: quid ad caeli naturam intemperatius, Sen. Cons. ad Helv. 6; hence: intemperatum vinum, unmixed wine, Cael. Aur. Acut. 3, 17, § 158.— Trop., immoderate, intemperate: benevolentia, Cic. Lael. 20.— Adv.: intempĕ-rātē, intemperately: immoderate et intemperate vivere, Cic. Univ. 12.\n",
"key": "intemperatus",
"type": "main"
}