intāmĭnātus
intāmĭnātus, a, um, adj. 2. in-tamino; whence contamino, unsullied, undefiled: virtus Intaminatis fulget honoribus, Hor. C. 3, 2, 18; Tert. Cor. Milit. 15 init.
{
"content": "intāmĭnātus, a, um, adj. 2. in-tamino; whence contamino, unsullied, undefiled: virtus Intaminatis fulget honoribus, Hor. C. 3, 2, 18; Tert. Cor. Milit. 15 init.\n",
"key": "intaminatus",
"type": "main"
}