intāmĭnātus
intāmĭnātus, a, um, adj. 2. in-tamino; whence contamino, unsullied, undefiled: virtus Intaminatis fulget honoribus, Hor. C. 3, 2, 18; Tert. Cor. Milit. 15 init.
{ "content": "intāmĭnātus, a, um, adj. 2. in-tamino; whence contamino, unsullied, undefiled: virtus Intaminatis fulget honoribus, Hor. C. 3, 2, 18; Tert. Cor. Milit. 15 init.\n", "key": "intaminatus", "type": "main" }