insĭtĭo
insĭtĭo, ōnis, f. 1. insero. An ingrafting, grafting: nec consitiones modo delectant, sed etiam insitiones, Cic. de Sen. 15, 54; Col. 3, 9, 6.— That which is ingrafted: insitionem nutrire, Pall. 5, 2; Col. Arb. 8, 3.— The time of grafting, Ov. R. Am. 195.
No short def.
Headword (normalized):
insĭtĭo
Headword (normalized/stripped):
insitio
Intro Text:
insĭtĭo, ōnis, f. 1. insero. An ingrafting, grafting: nec consitiones modo delectant, sed etiam insitiones, Cic. de Sen. 15, 54; Col. 3, 9, 6.— That which is ingrafted: insitionem nutrire, Pall. 5, 2; Col. Arb. 8, 3.— The time of grafting, Ov. R. Am. 195.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23870
No citations.
{
"content": "insĭtĭo, ōnis, f. 1. insero. An ingrafting, grafting: nec consitiones modo delectant, sed etiam insitiones, Cic. de Sen. 15, 54; Col. 3, 9, 6.— That which is ingrafted: insitionem nutrire, Pall. 5, 2; Col. Arb. 8, 3.— The time of grafting, Ov. R. Am. 195.\n",
"key": "insitio",
"type": "main"
}