in-sĭpĭens (
            
          
          in-sĭpĭens (insăp-, Schol. Bob. ad Cic. Sest. 53; p. 304, 16 Bait.), entis, adj. 2. in-sapiens, unwise, senseless, foolish (class.): sed ego insipiens nova nunc facio, Plaut. Cas. 5, 2, 4: insipiens fortunatus, Cic. Lael. 15, 54: sermo insipientium (opp. sapiens), id. Fin. 2, 15, 50. — Comp.: quis homost me insipientior, qui, etc., Plaut. Trin. 4, 2, 84: ego insipientior quam illi ipsi, id. Div. 2, 23, 51.—Sup.: insipientissimus, Sen. Q. N. 2, 59.—Adv.: insĭpĭen-ter, unwisely, foolishly: a me factum, Plaut. Mil. 2, 6, 78: factum, id. Truc. 4, 3, 53: sperat, Cic. de Sen. 19, 68.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            in-sĭpĭens (
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            in-sipiens (
           
          
            Intro Text:
            in-sĭpĭens (insăp-, Schol. Bob. ad Cic. Sest. 53; p. 304, 16 Bait.), entis, adj. 2. in-sapiens, unwise, senseless, foolish (class.): sed ego insipiens nova nunc facio, Plaut. Cas. 5, 2, 4: insipiens fortunatus, Cic. Lael. 15, 54: sermo insipientium (opp. sapiens), id. Fin. 2, 15, 50. — Comp.: quis homost me insipientior, qui, etc., Plaut. Trin. 4, 2, 84: ego insipientior quam illi ipsi, id. Div. 2, 23, 51.—Sup.: insipientissimus, Sen. Q. N. 2, 59.—Adv.: insĭpĭen-ter, unwisely, foolishly: a me factum, Plaut. Mil. 2, 6, 78: factum, id. Truc. 4, 3, 53: sperat, Cic. de Sen. 19, 68.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23865
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "in-sĭpĭens (insăp-, Schol. Bob. ad Cic. Sest. 53; p. 304, 16 Bait.), entis, adj. 2. in-sapiens, unwise, senseless, foolish (class.): sed ego insipiens nova nunc facio, Plaut. Cas. 5, 2, 4: insipiens fortunatus, Cic. Lael. 15, 54: sermo insipientium (opp. sapiens), id. Fin. 2, 15, 50. — Comp.: quis homost me insipientior, qui, etc., Plaut. Trin. 4, 2, 84: ego insipientior quam illi ipsi, id. Div. 2, 23, 51.—Sup.: insipientissimus, Sen. Q. N. 2, 59.—Adv.: insĭpĭen-ter, unwisely, foolishly: a me factum, Plaut. Mil. 2, 6, 78: factum, id. Truc. 4, 3, 53: sperat, Cic. de Sen. 19, 68.\n",
  "key": "insipiens",
  "type": "main"
}