View word page
inquīro
inquīro, sīvi, sītum, 3, v. a. in-quaero, to seek after, search for, inquire into any thing (cf. anquirere). Lit.: vera illa honestas, quam natura maxime inquirit, Cic. Tusc. 3, 2, 3: omnia ordine, Liv. 22, 7, 11: sedes, Just. 3, 4: inquire in ea quae memoriae sunt prodita, Cic. Leg. 1, 1, 4: de opere, Quint. 3, 11, 21: verborum originem, id. 1, 6, 28: aliquibus inquirenda quaedam mandare, id. 10, 1, 128: vitia (alicujus), Hor. S. 1, 3, 28: quid sit furere, id. ib. 2, 3, 41.— Trop. Jurid., to search for grounds of accusation against one: cum ego diem inquirendi in Siciliam perexiguam postulavissem, Cic. Verr. 1, 2, 6: in competitores, id. Mur. 21: de rebus capitalibus, Curt. 6, 8, 17: inquisitum missi de iis, quorum, etc., Liv. 40, 20, 3.— To search, pry, examine, or inquire into any thing: si quis habet causam celebritatis, in eum quid agat inquiritur, etc., Cic. de Off. 2, 13, 44: nimium inquirens in se, atque ipse sese observans, Cic. Brut. 82, 283: filius ante diem patrios inquirit in annos, to inquire how long his father will live, Ov. M. 1, 148: totum in orbem, id. ib. 12, 63: obstitit oceanus in se simul et in Herculem inquiri, Tac. G. 34.— Hence, inquīsītus, a, um, P. a., searched into or for: res, Liv. 10, 40, 10: corpus magna cum cura inquisitum, searched for, id. 22, 7, 5: istanc rem inquisitam certumst non amittere, not to neglect inquiry, Plaut. Am. 2, 2, 217.— Hence, adv.: inquīsītē, with investigation, thoroughly, Gell. 1, 3, 9; comp., id. 1, 3, 21.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
inquīro
Headword (normalized):
inquīro
Headword (normalized/stripped):
inquiro
Intro Text:
inquīro, sīvi, sītum, 3, v. a. in-quaero, to seek after, search for, inquire into any thing (cf. anquirere). Lit.: vera illa honestas, quam natura maxime inquirit, Cic. Tusc. 3, 2, 3: omnia ordine, Liv. 22, 7, 11: sedes, Just. 3, 4: inquire in ea quae memoriae sunt prodita, Cic. Leg. 1, 1, 4: de opere, Quint. 3, 11, 21: verborum originem, id. 1, 6, 28: aliquibus inquirenda quaedam mandare, id. 10, 1, 128: vitia (alicujus), Hor. S. 1, 3, 28: quid sit furere, id. ib. 2, 3, 41.— Trop. Jurid., to search for grounds of accusation against one: cum ego diem inquirendi in Siciliam perexiguam postulavissem, Cic. Verr. 1, 2, 6: in competitores, id. Mur. 21: de rebus capitalibus, Curt. 6, 8, 17: inquisitum missi de iis, quorum, etc., Liv. 40, 20, 3.— To search, pry, examine, or inquire into any thing: si quis habet causam celebritatis, in eum quid agat inquiritur, etc., Cic. de Off. 2, 13, 44: nimium inquirens in se, atque ipse sese observans, Cic. Brut. 82, 283: filius ante diem patrios inquirit in annos, to inquire how long his father will live, Ov. M. 1, 148: totum in orbem, id. ib. 12, 63: obstitit oceanus in se simul et in Herculem inquiri, Tac. G. 34.— Hence, inquīsītus, a, um, P. a., searched into or for: res, Liv. 10, 40, 10: corpus magna cum cura inquisitum, searched for, id. 22, 7, 5: istanc rem inquisitam certumst non amittere, not to neglect inquiry, Plaut. Am. 2, 2, 217.— Hence, adv.: inquīsītē, with investigation, thoroughly, Gell. 1, 3, 9; comp., id. 1, 3, 21.
IDX:
23715
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23697
Key:
inquiro

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "inquīro, sīvi, sītum, 3, v. a. in-quaero, to seek after, search for, inquire into any thing (cf. anquirere).  Lit.: vera illa honestas, quam natura maxime inquirit, Cic. Tusc. 3, 2, 3: omnia ordine, Liv. 22, 7, 11: sedes, Just. 3, 4: inquire in ea quae memoriae sunt prodita, Cic. Leg. 1, 1, 4: de opere, Quint. 3, 11, 21: verborum originem, id. 1, 6, 28: aliquibus inquirenda quaedam mandare, id. 10, 1, 128: vitia (alicujus), Hor. S. 1, 3, 28: quid sit furere, id. ib. 2, 3, 41.—  Trop.  Jurid., to search for grounds of accusation against one: cum ego diem inquirendi in Siciliam perexiguam postulavissem, Cic. Verr. 1, 2, 6: in competitores, id. Mur. 21: de rebus capitalibus, Curt. 6, 8, 17: inquisitum missi de iis, quorum, etc., Liv. 40, 20, 3.— To search, pry, examine, or inquire into any thing: si quis habet causam celebritatis, in eum quid agat inquiritur, etc., Cic. de Off. 2, 13, 44: nimium inquirens in se, atque ipse sese observans, Cic. Brut. 82, 283: filius ante diem patrios inquirit in annos, to inquire how long his father will live, Ov. M. 1, 148: totum in orbem, id. ib. 12, 63: obstitit oceanus in se simul et in Herculem inquiri, Tac. G. 34.— Hence, inquīsītus, a, um, P. a., searched into or for: res, Liv. 10, 40, 10: corpus magna cum cura inquisitum, searched for, id. 22, 7, 5: istanc rem inquisitam certumst non amittere, not to neglect inquiry, Plaut. Am. 2, 2, 217.— Hence, adv.: inquīsītē, with investigation, thoroughly, Gell. 1, 3, 9; comp., id. 1, 3, 21.\n",
  "key": "inquiro",
  "type": "main"
}