View word page
inquĭlīnus
inquĭlīnus, a, m. and f. incolinus, colo, an inhabitant of a place which is not his own, a sojourner, tenant, lodger (cf. incola). Lit. Padi, Plin. 21, 12, 43, § 73: Massilienses, qui nunc inquilini videantur, quandoque dominos regionum futuros, Just. 43, 4: fabrum inquilinum et ferrarium vicinum, Sen. Ep. 56, 4: te inquilino (non enim domino) personabat omnia, Cic. Phil. 2, 41, 105: inquilini privatarum aedium atque insularum, Suet. Ner. 44.— An inmate or lodger: inquilinus, qui eundem colit focum, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.: vicinus alicui vel inquilinus, Mart. 1, 86, 12: quidam erant perpetui carcerum inquilini, Amm. 30, 5, 6.— Trop.: in quarum locum subierunt inquilinae, impietas, perfidia, impudicitia, Varr. ap. Non. 403, 28: quos ego non discipulos philosophorum, sed inquilinos voco, Sen. Ep. 108: anima inquilina carnis, Tert. Res. Carn. 46 fin.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
inquĭlīnus
Headword (normalized):
inquĭlīnus
Headword (normalized/stripped):
inquilinus
Intro Text:
inquĭlīnus, a, m. and f. incolinus, colo, an inhabitant of a place which is not his own, a sojourner, tenant, lodger (cf. incola). Lit. Padi, Plin. 21, 12, 43, § 73: Massilienses, qui nunc inquilini videantur, quandoque dominos regionum futuros, Just. 43, 4: fabrum inquilinum et ferrarium vicinum, Sen. Ep. 56, 4: te inquilino (non enim domino) personabat omnia, Cic. Phil. 2, 41, 105: inquilini privatarum aedium atque insularum, Suet. Ner. 44.— An inmate or lodger: inquilinus, qui eundem colit focum, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.: vicinus alicui vel inquilinus, Mart. 1, 86, 12: quidam erant perpetui carcerum inquilini, Amm. 30, 5, 6.— Trop.: in quarum locum subierunt inquilinae, impietas, perfidia, impudicitia, Varr. ap. Non. 403, 28: quos ego non discipulos philosophorum, sed inquilinos voco, Sen. Ep. 108: anima inquilina carnis, Tert. Res. Carn. 46 fin.
IDX:
23706
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23688
Key:
inquilinus1

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "inquĭlīnus, a, m. and f. incolinus, colo, an inhabitant of a place which is not his own, a sojourner, tenant, lodger (cf. incola).  Lit.  Padi, Plin. 21, 12, 43, § 73: Massilienses, qui nunc inquilini videantur, quandoque dominos regionum futuros, Just. 43, 4: fabrum inquilinum et ferrarium vicinum, Sen. Ep. 56, 4: te inquilino (non enim domino) personabat omnia, Cic. Phil. 2, 41, 105: inquilini privatarum aedium atque insularum, Suet. Ner. 44.—  An inmate or lodger: inquilinus, qui eundem colit focum, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.: vicinus alicui vel inquilinus, Mart. 1, 86, 12: quidam erant perpetui carcerum inquilini, Amm. 30, 5, 6.— Trop.: in quarum locum subierunt inquilinae, impietas, perfidia, impudicitia, Varr. ap. Non. 403, 28: quos ego non discipulos philosophorum, sed inquilinos voco, Sen. Ep. 108: anima inquilina carnis, Tert. Res. Carn. 46 fin.\n",
  "key": "inquilinus1",
  "type": "main"
}