in-nītor
in-nītor, nixus or nīsus, 3, v. dep., to lean or rest upon, to support one's self by any thing. Lit. In gen.: vineis breves ad innitendum cannas circumdare, Plin. 17, 22, 35, § 185. With dat. and abl.: innititur hastae, Ov. M. 14, 655: fractae hastae, Stat. Th. 12, 144: scutis innixi, Caes. B. G. 2, 27: templa vastis innixa columnis, Ov. P. 3, 2, 49: arbores radicibus innixae, Plin. 16, 31, 56, § 127: hasta innixus, Liv. 4, 19, 4: moderamine navis, Ov. M. 15, 726.— With in and acc.: in Pansam fratrem innixus, Plin. 7, 53, 54, § 182.— In partic., to lean upon in order to press down, to press or bear upon: elephantus lixam genu innixus, Hirt. B. Afr. 84.— Trop. In gen.: praecipuus, cui secreta imperatorum inniterentur, Tac. A. 3, 30: salutem suam incolumitati Pisonis, id. ib. 15, 60: omnia curae tutelaeque unius innixa, Quint. 6, 1, 35: tuis promissis freti et innixi, Plin. Pan. 66, 5.— In partic., to end, terminate: syllabae nostrae in b litteram et d innituntur, Quint. 12, 10, 32.— Innixum sidus, i. q. En gonasi, Avien. Arat. 205.
No short def.
Headword (normalized):
in-nītor
Headword (normalized/stripped):
in-nitor
Intro Text:
in-nītor, nixus or nīsus, 3, v. dep., to lean or rest upon, to support one's self by any thing. Lit. In gen.: vineis breves ad innitendum cannas circumdare, Plin. 17, 22, 35, § 185. With dat. and abl.: innititur hastae, Ov. M. 14, 655: fractae hastae, Stat. Th. 12, 144: scutis innixi, Caes. B. G. 2, 27: templa vastis innixa columnis, Ov. P. 3, 2, 49: arbores radicibus innixae, Plin. 16, 31, 56, § 127: hasta innixus, Liv. 4, 19, 4: moderamine navis, Ov. M. 15, 726.— With in and acc.: in Pansam fratrem innixus, Plin. 7, 53, 54, § 182.— In partic., to lean upon in order to press down, to press or bear upon: elephantus lixam genu innixus, Hirt. B. Afr. 84.— Trop. In gen.: praecipuus, cui secreta imperatorum inniterentur, Tac. A. 3, 30: salutem suam incolumitati Pisonis, id. ib. 15, 60: omnia curae tutelaeque unius innixa, Quint. 6, 1, 35: tuis promissis freti et innixi, Plin. Pan. 66, 5.— In partic., to end, terminate: syllabae nostrae in b litteram et d innituntur, Quint. 12, 10, 32.— Innixum sidus, i. q. En gonasi, Avien. Arat. 205.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23553
No citations.
{
"content": "in-nītor, nixus or nīsus, 3, v. dep., to lean or rest upon, to support one's self by any thing. Lit. In gen.: vineis breves ad innitendum cannas circumdare, Plin. 17, 22, 35, § 185. With dat. and abl.: innititur hastae, Ov. M. 14, 655: fractae hastae, Stat. Th. 12, 144: scutis innixi, Caes. B. G. 2, 27: templa vastis innixa columnis, Ov. P. 3, 2, 49: arbores radicibus innixae, Plin. 16, 31, 56, § 127: hasta innixus, Liv. 4, 19, 4: moderamine navis, Ov. M. 15, 726.— With in and acc.: in Pansam fratrem innixus, Plin. 7, 53, 54, § 182.— In partic., to lean upon in order to press down, to press or bear upon: elephantus lixam genu innixus, Hirt. B. Afr. 84.— Trop. In gen.: praecipuus, cui secreta imperatorum inniterentur, Tac. A. 3, 30: salutem suam incolumitati Pisonis, id. ib. 15, 60: omnia curae tutelaeque unius innixa, Quint. 6, 1, 35: tuis promissis freti et innixi, Plin. Pan. 66, 5.— In partic., to end, terminate: syllabae nostrae in b litteram et d innituntur, Quint. 12, 10, 32.— Innixum sidus, i. q. En gonasi, Avien. Arat. 205.\n",
"key": "innitor",
"type": "main"
}