View word page
injūrĭus
injūrĭus, a, um, adj. 2. in-jus, that acts unlawfully, injurious, wrongful, unjust (mostly ante-class.): Scel. Quis igitur vocare? Phil. Δικαίᾳ nomen est. Scel. Injuria's, Plaut. Mil. 2, 5, 27: injuria's qui, etc., id. Curc. 1, 1, 65: si id succenseat, ipsus sibi esse injurius videatur, Ter. And. 2, 3, 3; id. Heaut. 2, 3, 79: me illi irasci injurium est, Plaut. Aul. 4, 7, 19; Ter. Ad. 1, 2, 26; 2, 1, 51; id. Hec. 1, 1, 14 and 15; cf.: quia sit injurium, Cic. Off. 3, 23, 89: indicta causa damnari absentem consularem virum injurium esse, Liv. 43, 5, 5.— Adv.: injūrĭē, unjustly, unlawfully: injurie facere, Naev. ap. Non. 124, 31 (Trag. Rel. v. 40 Rib.): injurie dictum pro injuriose, Non. ib.—Sup.: aliquem injuriissime nominare, Amm. 16, 12, 67 dub. (others read irrisive).

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
injūrĭus
Headword (normalized):
injūrĭus
Headword (normalized/stripped):
injurius
Intro Text:
injūrĭus, a, um, adj. 2. in-jus, that acts unlawfully, injurious, wrongful, unjust (mostly ante-class.): Scel. Quis igitur vocare? Phil. Δικαίᾳ nomen est. Scel. Injuria's, Plaut. Mil. 2, 5, 27: injuria's qui, etc., id. Curc. 1, 1, 65: si id succenseat, ipsus sibi esse injurius videatur, Ter. And. 2, 3, 3; id. Heaut. 2, 3, 79: me illi irasci injurium est, Plaut. Aul. 4, 7, 19; Ter. Ad. 1, 2, 26; 2, 1, 51; id. Hec. 1, 1, 14 and 15; cf.: quia sit injurium, Cic. Off. 3, 23, 89: indicta causa damnari absentem consularem virum injurium esse, Liv. 43, 5, 5.— Adv.: injūrĭē, unjustly, unlawfully: injurie facere, Naev. ap. Non. 124, 31 (Trag. Rel. v. 40 Rib.): injurie dictum pro injuriose, Non. ib.—Sup.: aliquem injuriissime nominare, Amm. 16, 12, 67 dub. (others read irrisive).
IDX:
23540
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23522
Key:
injurius

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "injūrĭus, a, um, adj. 2. in-jus, that acts unlawfully, injurious, wrongful, unjust (mostly ante-class.): Scel. Quis igitur vocare? Phil. Δικαίᾳ nomen est. Scel. Injuria's, Plaut. Mil. 2, 5, 27: injuria's qui, etc., id. Curc. 1, 1, 65: si id succenseat, ipsus sibi esse injurius videatur, Ter. And. 2, 3, 3; id. Heaut. 2, 3, 79: me illi irasci injurium est, Plaut. Aul. 4, 7, 19; Ter. Ad. 1, 2, 26; 2, 1, 51; id. Hec. 1, 1, 14 and 15; cf.: quia sit injurium, Cic. Off. 3, 23, 89: indicta causa damnari absentem consularem virum injurium esse, Liv. 43, 5, 5.— Adv.: injūrĭē, unjustly, unlawfully: injurie facere, Naev. ap. Non. 124, 31 (Trag. Rel. v. 40 Rib.): injurie dictum pro injuriose, Non. ib.—Sup.: aliquem injuriissime nominare, Amm. 16, 12, 67 dub. (others read irrisive).\n",
  "key": "injurius",
  "type": "main"
}