injūrĭor
injūrĭor, ātus sum, 1, v. dep. injuria, to do an injury, to injure (post-Aug. and rare): omne fortuitum citra nos saevit atque injuriatur (a dub. reading), Sen. Const. 9, 1.—Impers.: plus victoriatum est, quam injuriatum, Tert. adv. Gnost. 6. — Pass. part.: injuriatus, Sen. Ben. 7, 31, 1 Fickert (al. in injuriam): elephas injuriatus, Cassiod. Var. 12, 30.
No short def.
Headword (normalized):
injūrĭor
Headword (normalized/stripped):
injurior
Intro Text:
injūrĭor, ātus sum, 1, v. dep. injuria, to do an injury, to injure (post-Aug. and rare): omne fortuitum citra nos saevit atque injuriatur (a dub. reading), Sen. Const. 9, 1.—Impers.: plus victoriatum est, quam injuriatum, Tert. adv. Gnost. 6. — Pass. part.: injuriatus, Sen. Ben. 7, 31, 1 Fickert (al. in injuriam): elephas injuriatus, Cassiod. Var. 12, 30.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23519
No citations.
{
"content": "injūrĭor, ātus sum, 1, v. dep. injuria, to do an injury, to injure (post-Aug. and rare): omne fortuitum citra nos saevit atque injuriatur (a dub. reading), Sen. Const. 9, 1.—Impers.: plus victoriatum est, quam injuriatum, Tert. adv. Gnost. 6. — Pass. part.: injuriatus, Sen. Ben. 7, 31, 1 Fickert (al. in injuriam): elephas injuriatus, Cassiod. Var. 12, 30.\n",
"key": "injurior",
"type": "main"
}