ĭn-hūmānus
ĭn-hūmānus, a, um, adj., not suitable to the human condition, that does not befit a human being. Inhuman. Rude, savage, barbarous: quis tam fuit durus et ferreus, quis tam inhumanus, qui non illorum miseria commoveretur, Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121: vox, id. Fin. 3, 19, 64: scelus, Liv. 1, 48, 7: crudelitas, id. 21, 4, 9: via, covered with corpses, Tac. H. 2, 70: securitas, that enjoyed itself during the slaughter, id. ib. 3, 83: testamentum, cruel, unjust, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 107.— Unpolished, uncivil, unmannerly, ill-bred, churlish, discourteous: quis contumacior, quis inhumanior, quis superbior, Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192: moderati nec difficiles, nec inhumani senes, id. de Sen. 3, 7: at hoc idem si in convivio faciat, inhumanus videatur, ill-bred, id. Off. 1, 40, 144: agrestis et inhumana neglegentia, id. ib. 36, 130: homo inhumanissimus, Ter. Phorm. 3, 2, 24: aures, uncultivated, Cic. Or. 51, 172.— Superhuman, godlike: mensae, App. M. 5, p. 334: sententia, id. de Deo Soc. 5, p. 44, 24.— Hence, adv. in two forms. ĭnhūmānē, inhumanly, savagely, cruelly: nimis graviter cruciat adulescentulum, nimisque inhumane, Ter. Heaut. 5, 5, 2: facere contraque naturae legem, Cic. Off. 3, 6, 30: muta (oratio), Nazar. Pan. ad Const. 16.— Comp.: inhumanius dicere, Cic. Lael. 13, 46.— ĭn-hūmānĭter, uncivilly, discourteously: me miratum esse istum tam inhumaniter fecisse, ut, etc., Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21; Cic. Verr. 2, 1, 52, § 137, acc. to Prisc. p. 1010 P. (where the MSS. have inhumane).
No short def.
Headword (normalized):
ĭn-hūmānus
Headword (normalized/stripped):
in-humanus
Intro Text:
ĭn-hūmānus, a, um, adj., not suitable to the human condition, that does not befit a human being. Inhuman. Rude, savage, barbarous: quis tam fuit durus et ferreus, quis tam inhumanus, qui non illorum miseria commoveretur, Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121: vox, id. Fin. 3, 19, 64: scelus, Liv. 1, 48, 7: crudelitas, id. 21, 4, 9: via, covered with corpses, Tac. H. 2, 70: securitas, that enjoyed itself during the slaughter, id. ib. 3, 83: testamentum, cruel, unjust, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 107.— Unpolished, uncivil, unmannerly, ill-bred, churlish, discourteous: quis contumacior, quis inhumanior, quis superbior, Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192: moderati nec difficiles, nec inhumani senes, id. de Sen. 3, 7: at hoc idem si in convivio faciat, inhumanus videatur, ill-bred, id. Off. 1, 40, 144: agrestis et inhumana neglegentia, id. ib. 36, 130: homo inhumanissimus, Ter. Phorm. 3, 2, 24: aures, uncultivated, Cic. Or. 51, 172.— Superhuman, godlike: mensae, App. M. 5, p. 334: sententia, id. de Deo Soc. 5, p. 44, 24.— Hence, adv. in two forms. ĭnhūmānē, inhumanly, savagely, cruelly: nimis graviter cruciat adulescentulum, nimisque inhumane, Ter. Heaut. 5, 5, 2: facere contraque naturae legem, Cic. Off. 3, 6, 30: muta (oratio), Nazar. Pan. ad Const. 16.— Comp.: inhumanius dicere, Cic. Lael. 13, 46.— ĭn-hūmānĭter, uncivilly, discourteously: me miratum esse istum tam inhumaniter fecisse, ut, etc., Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21; Cic. Verr. 2, 1, 52, § 137, acc. to Prisc. p. 1010 P. (where the MSS. have inhumane).
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23459
No citations.
{
"content": "ĭn-hūmānus, a, um, adj., not suitable to the human condition, that does not befit a human being. Inhuman. Rude, savage, barbarous: quis tam fuit durus et ferreus, quis tam inhumanus, qui non illorum miseria commoveretur, Cic. Verr. 2, 5, 46, § 121: vox, id. Fin. 3, 19, 64: scelus, Liv. 1, 48, 7: crudelitas, id. 21, 4, 9: via, covered with corpses, Tac. H. 2, 70: securitas, that enjoyed itself during the slaughter, id. ib. 3, 83: testamentum, cruel, unjust, Cic. Verr. 2, 1, 42, § 107.— Unpolished, uncivil, unmannerly, ill-bred, churlish, discourteous: quis contumacior, quis inhumanior, quis superbior, Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192: moderati nec difficiles, nec inhumani senes, id. de Sen. 3, 7: at hoc idem si in convivio faciat, inhumanus videatur, ill-bred, id. Off. 1, 40, 144: agrestis et inhumana neglegentia, id. ib. 36, 130: homo inhumanissimus, Ter. Phorm. 3, 2, 24: aures, uncultivated, Cic. Or. 51, 172.— Superhuman, godlike: mensae, App. M. 5, p. 334: sententia, id. de Deo Soc. 5, p. 44, 24.— Hence, adv. in two forms. ĭnhūmānē, inhumanly, savagely, cruelly: nimis graviter cruciat adulescentulum, nimisque inhumane, Ter. Heaut. 5, 5, 2: facere contraque naturae legem, Cic. Off. 3, 6, 30: muta (oratio), Nazar. Pan. ad Const. 16.— Comp.: inhumanius dicere, Cic. Lael. 13, 46.— ĭn-hūmānĭter, uncivilly, discourteously: me miratum esse istum tam inhumaniter fecisse, ut, etc., Cic. Q. Fr. 3, 1, 6, § 21; Cic. Verr. 2, 1, 52, § 137, acc. to Prisc. p. 1010 P. (where the MSS. have inhumane).\n",
"key": "inhumanus",
"type": "main"
}