in-gigno
in-gigno, gĕnŭi, gĕnĭtum, 3, v. a., to instil by birth or nature, to implant, engender. Lit.: herbasque nocentes rupibus ingenuit tellus, Luc. 6, 439: vites ingenita sterilitate, Col. 3, 7, 3.— Trop.: natura cupiditatem nomini ingenuit, Cic. Fin. 2, 14, 46: tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam, id. N. D. 2, 48, 124: vitia ingenita, inborn, Suet. Ner. 1: cum sic hominis natura generata sit, ut habeat quiddam ingenitum quasi civile atque populare, innate, Cic. Fin. 5, 23, 66.
No short def.
Headword (normalized):
in-gigno
Headword (normalized/stripped):
in-gigno
Intro Text:
in-gigno, gĕnŭi, gĕnĭtum, 3, v. a., to instil by birth or nature, to implant, engender. Lit.: herbasque nocentes rupibus ingenuit tellus, Luc. 6, 439: vites ingenita sterilitate, Col. 3, 7, 3.— Trop.: natura cupiditatem nomini ingenuit, Cic. Fin. 2, 14, 46: tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam, id. N. D. 2, 48, 124: vitia ingenita, inborn, Suet. Ner. 1: cum sic hominis natura generata sit, ut habeat quiddam ingenitum quasi civile atque populare, innate, Cic. Fin. 5, 23, 66.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23371
No citations.
{
"content": "in-gigno, gĕnŭi, gĕnĭtum, 3, v. a., to instil by birth or nature, to implant, engender. Lit.: herbasque nocentes rupibus ingenuit tellus, Luc. 6, 439: vites ingenita sterilitate, Col. 3, 7, 3.— Trop.: natura cupiditatem nomini ingenuit, Cic. Fin. 2, 14, 46: tantam ingenuit animantibus conservandi sui natura custodiam, id. N. D. 2, 48, 124: vitia ingenita, inborn, Suet. Ner. 1: cum sic hominis natura generata sit, ut habeat quiddam ingenitum quasi civile atque populare, innate, Cic. Fin. 5, 23, 66.\n",
"key": "ingigno",
"type": "main"
}