in-gĕnĕro
in-gĕnĕro, āvi, ātum, 1, v. a. To implant, engender, produce. Lit.: natura ingenerat amorem in eos qui, etc., Cic. Off. 1, 4, 12: homini soli cupiditas ingeneratur, id. Fragm. ap. Non. 123, 5: non ingenerantur hominibus mores, id. Agr. 2, 35, 95: ingenerata familiae frugalitas, id. Sest. 9, 21: haec astro ingenerata, id. Div. 2, 46, 96.— Transf., to generate, create: animum esse ingeneratum a Deo, Cic. Leg. 1, 8, 24: societas quam ingeneravit natura, Liv. 5, 27, 6.— Transf., to plant.— Absol.: ingenera; nunc sunt genitalia tempora mundi (sc. tellurem), Col. 10, 196.
No short def.
Headword (normalized):
in-gĕnĕro
Headword (normalized/stripped):
in-genero
Intro Text:
in-gĕnĕro, āvi, ātum, 1, v. a. To implant, engender, produce. Lit.: natura ingenerat amorem in eos qui, etc., Cic. Off. 1, 4, 12: homini soli cupiditas ingeneratur, id. Fragm. ap. Non. 123, 5: non ingenerantur hominibus mores, id. Agr. 2, 35, 95: ingenerata familiae frugalitas, id. Sest. 9, 21: haec astro ingenerata, id. Div. 2, 46, 96.— Transf., to generate, create: animum esse ingeneratum a Deo, Cic. Leg. 1, 8, 24: societas quam ingeneravit natura, Liv. 5, 27, 6.— Transf., to plant.— Absol.: ingenera; nunc sunt genitalia tempora mundi (sc. tellurem), Col. 10, 196.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23346
No citations.
{
"content": "in-gĕnĕro, āvi, ātum, 1, v. a. To implant, engender, produce. Lit.: natura ingenerat amorem in eos qui, etc., Cic. Off. 1, 4, 12: homini soli cupiditas ingeneratur, id. Fragm. ap. Non. 123, 5: non ingenerantur hominibus mores, id. Agr. 2, 35, 95: ingenerata familiae frugalitas, id. Sest. 9, 21: haec astro ingenerata, id. Div. 2, 46, 96.— Transf., to generate, create: animum esse ingeneratum a Deo, Cic. Leg. 1, 8, 24: societas quam ingeneravit natura, Liv. 5, 27, 6.— Transf., to plant.— Absol.: ingenera; nunc sunt genitalia tempora mundi (sc. tellurem), Col. 10, 196.\n",
"key": "ingenero",
"type": "main"
}