in-flīgo
in-flīgo, ixi, ictum, 3, v. a., to strike a thing on or against (syn.: incutere, illidere). Lit.: alicui securim, Cic. Planc. 29, 70: cratera viro, Ov. M. 5, 83: caput suum parietibus, Lact. de Mort. Pers. 49: puppis inflicta vadis, dashed against, Verg. A. 10, 303: inflicta terga, struck, beaten, Val. Fl. 4, 281. — Trop.: cum ex verbo adversarii aliquid in ipsum infligitur, is hurled at, Cic. de Or. 2, 63, 255.— Transf., to inflict by striking: mortiferam plagam infligere, Cic. Vatin. 8, 20: vulnera, id. Pis. 14, 32.— In gen., to inflict, impose upon: infligere alicui turpitudinem, Cic. Pis. 26, 63: detrimenta civitati, Just. 3, 5: fuit consuetudo, ut, intra certa tempora non latis usuris, graviores infligerentur, laid upon, imposed, Dig. 22, 1, 11: alicui pretium rei emptae, ib. 3, 5, 30.
No short def.
Headword (normalized):
in-flīgo
Headword (normalized/stripped):
in-fligo
Intro Text:
in-flīgo, ixi, ictum, 3, v. a., to strike a thing on or against (syn.: incutere, illidere). Lit.: alicui securim, Cic. Planc. 29, 70: cratera viro, Ov. M. 5, 83: caput suum parietibus, Lact. de Mort. Pers. 49: puppis inflicta vadis, dashed against, Verg. A. 10, 303: inflicta terga, struck, beaten, Val. Fl. 4, 281. — Trop.: cum ex verbo adversarii aliquid in ipsum infligitur, is hurled at, Cic. de Or. 2, 63, 255.— Transf., to inflict by striking: mortiferam plagam infligere, Cic. Vatin. 8, 20: vulnera, id. Pis. 14, 32.— In gen., to inflict, impose upon: infligere alicui turpitudinem, Cic. Pis. 26, 63: detrimenta civitati, Just. 3, 5: fuit consuetudo, ut, intra certa tempora non latis usuris, graviores infligerentur, laid upon, imposed, Dig. 22, 1, 11: alicui pretium rei emptae, ib. 3, 5, 30.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23255
No citations.
{
"content": "in-flīgo, ixi, ictum, 3, v. a., to strike a thing on or against (syn.: incutere, illidere). Lit.: alicui securim, Cic. Planc. 29, 70: cratera viro, Ov. M. 5, 83: caput suum parietibus, Lact. de Mort. Pers. 49: puppis inflicta vadis, dashed against, Verg. A. 10, 303: inflicta terga, struck, beaten, Val. Fl. 4, 281. — Trop.: cum ex verbo adversarii aliquid in ipsum infligitur, is hurled at, Cic. de Or. 2, 63, 255.— Transf., to inflict by striking: mortiferam plagam infligere, Cic. Vatin. 8, 20: vulnera, id. Pis. 14, 32.— In gen., to inflict, impose upon: infligere alicui turpitudinem, Cic. Pis. 26, 63: detrimenta civitati, Just. 3, 5: fuit consuetudo, ut, intra certa tempora non latis usuris, graviores infligerentur, laid upon, imposed, Dig. 22, 1, 11: alicui pretium rei emptae, ib. 3, 5, 30.\n",
"key": "infligo",
"type": "main"
}