View word page
infirmo
infirmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. infirmus. Act., to deprive of strength, to weaken, enfeeble. Lit.: legiones, Tac. A. 15, 10: munimenta madore, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 6: hominem, Cels. 2, 12.— Trop. To invalidate, disprove, refute: res tam leves infirmare ac diluere, Cic. Rosc. Am. 15, 42; with tollere, id. N. D. 2, 59, 147; with frangere, id. de Or. 131: fidem testis, id. Rosc. Com. 15, 45: fidem alicui, id. Att. 15, 26. — To annul, make void: legem, Liv. 34, 3; Quint. 7, 1, 49: contractum, Dig. 49, 14, 46: graviter ferens aliquid a se factum infirmari, Vell. 2, 2, 1: acta illa atque omnes res superioris anni, Cic. Sest. 18, 40.— Neutr. only in part. pres. as subst.: infirmantes, um, m., the weak, sick, Sulp. Sev. Vit. S. Mart. 18, 5; id. Ep. 2, 12.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
infirmo
Headword (normalized):
infirmo
Headword (normalized/stripped):
infirmo
Intro Text:
infirmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. infirmus. Act., to deprive of strength, to weaken, enfeeble. Lit.: legiones, Tac. A. 15, 10: munimenta madore, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 6: hominem, Cels. 2, 12.— Trop. To invalidate, disprove, refute: res tam leves infirmare ac diluere, Cic. Rosc. Am. 15, 42; with tollere, id. N. D. 2, 59, 147; with frangere, id. de Or. 131: fidem testis, id. Rosc. Com. 15, 45: fidem alicui, id. Att. 15, 26. — To annul, make void: legem, Liv. 34, 3; Quint. 7, 1, 49: contractum, Dig. 49, 14, 46: graviter ferens aliquid a se factum infirmari, Vell. 2, 2, 1: acta illa atque omnes res superioris anni, Cic. Sest. 18, 40.— Neutr. only in part. pres. as subst.: infirmantes, um, m., the weak, sick, Sulp. Sev. Vit. S. Mart. 18, 5; id. Ep. 2, 12.
IDX:
23235
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23217
Key:
infirmo1

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "infirmo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. infirmus.  Act., to deprive of strength, to weaken, enfeeble.  Lit.: legiones, Tac. A. 15, 10: munimenta madore, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 6: hominem, Cels. 2, 12.— Trop.  To invalidate, disprove, refute: res tam leves infirmare ac diluere, Cic. Rosc. Am. 15, 42; with tollere, id. N. D. 2, 59, 147; with frangere, id. de Or. 131: fidem testis, id. Rosc. Com. 15, 45: fidem alicui, id. Att. 15, 26. —  To annul, make void: legem, Liv. 34, 3; Quint. 7, 1, 49: contractum, Dig. 49, 14, 46: graviter ferens aliquid a se factum infirmari, Vell. 2, 2, 1: acta illa atque omnes res superioris anni, Cic. Sest. 18, 40.— Neutr. only in part. pres. as subst.: infirmantes, um, m., the weak, sick, Sulp. Sev. Vit. S. Mart. 18, 5; id. Ep. 2, 12.\n",
  "key": "infirmo1",
  "type": "main"
}