infătŭo
infătŭo, āvi, ātum, 1, v. a. in-fatuor, to make a fool of, to infatuate (class.): aliquem, Cic. Phil. 3, 9, 22; id. Fl. 20, 47; Sen. Suas. 2 fin.: verbis, Auct. B. Afr. 16, 1: quemque adulatio infatuat, Sen. Ep. 59 med.: hominem, Amm. 15, 8, 2. — Transf., to deprive of taste, make flat: infatuatum sal, Hier. Ep. 2, 6.
No short def.
Headword (normalized):
infătŭo
Headword (normalized/stripped):
infatuo
Intro Text:
infătŭo, āvi, ātum, 1, v. a. in-fatuor, to make a fool of, to infatuate (class.): aliquem, Cic. Phil. 3, 9, 22; id. Fl. 20, 47; Sen. Suas. 2 fin.: verbis, Auct. B. Afr. 16, 1: quemque adulatio infatuat, Sen. Ep. 59 med.: hominem, Amm. 15, 8, 2. — Transf., to deprive of taste, make flat: infatuatum sal, Hier. Ep. 2, 6.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n23128
No citations.
{
"content": "infătŭo, āvi, ātum, 1, v. a. in-fatuor, to make a fool of, to infatuate (class.): aliquem, Cic. Phil. 3, 9, 22; id. Fl. 20, 47; Sen. Suas. 2 fin.: verbis, Auct. B. Afr. 16, 1: quemque adulatio infatuat, Sen. Ep. 59 med.: hominem, Amm. 15, 8, 2. — Transf., to deprive of taste, make flat: infatuatum sal, Hier. Ep. 2, 6.\n",
"key": "infatuo",
"type": "main"
}