inductus
inductus, ūs, m. (only in abl. sing.) [induco], an inducement, persuasion (rare but class.): hujus persuasu et inductu, Cic. Fragm. ap. Quint. 5, 10, 69: inductu alieno facere aliquid, at another's persuasion, Auct. Her. 2, 17, 26.
No short def.
Headword (normalized):
inductus
Headword (normalized/stripped):
inductus
Intro Text:
inductus, ūs, m. (only in abl. sing.) [induco], an inducement, persuasion (rare but class.): hujus persuasu et inductu, Cic. Fragm. ap. Quint. 5, 10, 69: inductu alieno facere aliquid, at another's persuasion, Auct. Her. 2, 17, 26.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n22922
No citations.
{
"content": "inductus, ūs, m. (only in abl. sing.) [induco], an inducement, persuasion (rare but class.): hujus persuasu et inductu, Cic. Fragm. ap. Quint. 5, 10, 69: inductu alieno facere aliquid, at another's persuasion, Auct. Her. 2, 17, 26.\n",
"key": "inductus2",
"type": "main"
}