Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

Amnon
ămo
ā-mŏdo (better
ămoebaeus
Ămoebeus (
ămoenē
ămoenĭtas
ămoenĭter
ămoeno
ămoenus
ā-mōlĭor
āmōlītĭo
āmōlītus
ămōmis
ămōmum or
ămor (old form
ămōrābundus
Ămorgus or
ămōrĭfer
ămōrĭfĭcus
ămŏs
View word page
ā-mōlĭor
ā-mōlĭor, ītus, 4, v. dep., to remove a person or thing from a place (with effort or difficulty), to move or carry away: amoliri dicuntur ea, quae cum magnā difficultate et molimine summoventur et tolluntur e medio, Don. ad Ter. And. 4, 2, 24 (never in Cic. or Hor.). Lit., Att. ap. Non. 75, 31: amoliri omnia, Plaut. Ps. 3, 2, 67; so id. Most. 2, 1, 44: impedimentum omne, Sisenn. ap. Non. 73, 15: omnia e medio, Plin. 11, 10, 10, § 25: obstantia silvarum, Tac. A. 1, 50: onus, Luc. 5, 354.—Hence, amoliri se (ante-class.), to take one's self away, to go away: non tu te e conspectu hinc amolire? Pac. ap. Non. 73, 13; Plaut. Truc. 2, 7, 68; so id. Ps. 1, 5, 144; hinc vos amolimini, begone, Ter. And. 4, 2, 24.— Trop., to put away, avert; in rhet., to refute, repel: religiosum id gestamen amoliendis periculis arbitrantur, Plin. 32, 2, 11, § 23; invidiam crimenque ab aliquo, Tac. H. 3, 75: dedecus, id. A. 14, 14: amolior et amoveo nomen meum, i. e. omitto, I pass over, lay no stress on, Liv 28, 28: videndum etiam, simul nobis plura aggredienda sint, an amolienda singula, i. e. refutanda, to be refuted, rebutted, Quint. 5, 13, 11; so id. 4, 1, 29; 4, 2, 27 al.!*? Pass.: Jube haec hinc omnia amolirier, Plaut. Most. 2, 1, 24: cum amolita objecta onera armatis dedissent viam, Liv. 25, 36.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
ā-mōlĭor
Headword (normalized):
ā-mōlĭor
Headword (normalized/stripped):
a-molior
IDX:
2289
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n2289
Key:
amolior

Data

{'content': "ā-mōlĭor, ītus, 4, v. dep., to remove a person or thing from a place (with effort or difficulty), to move or carry away: amoliri dicuntur ea, quae cum magnā difficultate et molimine summoventur et tolluntur e medio, Don. ad Ter. And. 4, 2, 24 (never in Cic. or Hor.). Lit., Att. ap. Non. 75, 31: amoliri omnia, Plaut. Ps. 3, 2, 67; so id. Most. 2, 1, 44: impedimentum omne, Sisenn. ap. Non. 73, 15: omnia e medio, Plin. 11, 10, 10, § 25: obstantia silvarum, Tac. A. 1, 50: onus, Luc. 5, 354.—Hence, amoliri se (ante-class.), to take one's self away, to go away: non tu te e conspectu hinc amolire? Pac. ap. Non. 73, 13; Plaut. Truc. 2, 7, 68; so id. Ps. 1, 5, 144; hinc vos amolimini, begone, Ter. And. 4, 2, 24.— Trop., to put away, avert; in rhet., to refute, repel: religiosum id gestamen amoliendis periculis arbitrantur, Plin. 32, 2, 11, § 23; invidiam crimenque ab aliquo, Tac. H. 3, 75: dedecus, id. A. 14, 14: amolior et amoveo nomen meum, i. e. omitto, I pass over, lay no stress on, Liv 28, 28: videndum etiam, simul nobis plura aggredienda sint, an amolienda singula, i. e. refutanda, to be refuted, rebutted, Quint. 5, 13, 11; so id. 4, 1, 29; 4, 2, 27 al.!*? Pass.: Jube haec hinc omnia amolirier, Plaut. Most. 2, 1, 24: cum amolita objecta onera armatis dedissent viam, Liv. 25, 36.\n", 'key': 'amolior', 'type': 'main'}