incursus
            
          
          incursus, ūs, m. incurro, a running against, an assault, attack (class.).  Lit.: ceterorum tela atque incursus refugit, Cic. Caecin. 8, 22: equitum incursus sustinere, Caes. B. C. 1, 71; Hirt. B. G. 8, 18, 4: primo statim incursu, at the first onset, Liv. 2, 25, 4.— Transf., of inanim.  things, a rushing or dashing against (mostly poet.): undarum, Ov. M. 11, 497; cf. aquarum, id. ib. 11, 731: pluviarum, Col. 4, 17: tempestatum, Quint. 10, 7, 3: sanguinis, Luc. 7, 700: solis, of the sunbeams, Col. 1, 6, 22.— Trop., an impulse, effort: incursus animus varios habet, has or entertains different impulses, plans, Ov. M. 9, 152.
          
         
        
          
          
            Headword (normalized):
            incursus
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            incursus
           
          
            Intro Text:
            incursus, ūs, m. incurro, a running against, an assault, attack (class.).  Lit.: ceterorum tela atque incursus refugit, Cic. Caecin. 8, 22: equitum incursus sustinere, Caes. B. C. 1, 71; Hirt. B. G. 8, 18, 4: primo statim incursu, at the first onset, Liv. 2, 25, 4.— Transf., of inanim.  things, a rushing or dashing against (mostly poet.): undarum, Ov. M. 11, 497; cf. aquarum, id. ib. 11, 731: pluviarum, Col. 4, 17: tempestatum, Quint. 10, 7, 3: sanguinis, Luc. 7, 700: solis, of the sunbeams, Col. 1, 6, 22.— Trop., an impulse, effort: incursus animus varios habet, has or entertains different impulses, plans, Ov. M. 9, 152.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n22667
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "incursus, ūs, m. incurro, a running against, an assault, attack (class.).  Lit.: ceterorum tela atque incursus refugit, Cic. Caecin. 8, 22: equitum incursus sustinere, Caes. B. C. 1, 71; Hirt. B. G. 8, 18, 4: primo statim incursu, at the first onset, Liv. 2, 25, 4.— Transf., of inanim.  things, a rushing or dashing against (mostly poet.): undarum, Ov. M. 11, 497; cf. aquarum, id. ib. 11, 731: pluviarum, Col. 4, 17: tempestatum, Quint. 10, 7, 3: sanguinis, Luc. 7, 700: solis, of the sunbeams, Col. 1, 6, 22.— Trop., an impulse, effort: incursus animus varios habet, has or entertains different impulses, plans, Ov. M. 9, 152.\n",
  "key": "incursus2",
  "type": "main"
}