incursĭto
            
          
          incursĭto, āre, v. freq. n. [incurso], to rush upon, assault, attack (a favorite word of Seneca).  Lit.: in aliquem, Sen. Vit. Beat. 27: incursitans, instans, fugans, id. de Ira, 2, 35: in multos, id. ib. 3, 6.— Trop., to dash against, clash with: totā vitā incursitamus, Sen. Ep. 110.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            incursĭto
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            incursito
           
          
            Intro Text:
            incursĭto, āre, v. freq. n. [incurso], to rush upon, assault, attack (a favorite word of Seneca).  Lit.: in aliquem, Sen. Vit. Beat. 27: incursitans, instans, fugans, id. de Ira, 2, 35: in multos, id. ib. 3, 6.— Trop., to dash against, clash with: totā vitā incursitamus, Sen. Ep. 110.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n22664
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "incursĭto, āre, v. freq. n. [incurso], to rush upon, assault, attack (a favorite word of Seneca).  Lit.: in aliquem, Sen. Vit. Beat. 27: incursitans, instans, fugans, id. de Ira, 2, 35: in multos, id. ib. 3, 6.— Trop., to dash against, clash with: totā vitā incursitamus, Sen. Ep. 110.\n",
  "key": "incursito",
  "type": "main"
}