in-concinnus
in-concinnus, a, um, adj., inelegant, awkward, absurd (rare but class.): qui in aliquo genere inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur, * Cic. de Or. 2, 4, 17: personamque feret non inconcinnus utramque, Hor. Ep. 1, 17, 29: asperitas agrestis et inconcinna gravisque, id. ib. 1, 18, 6.— Adv. in two forms (in both post-class.), awkwardly, absurdly. inconcinnē: causificare, App. M. 10, p. 242, 39.— incon-cinnĭter: vertere in aliquam rem, Gell. 10, 17, 2.
No short def.
Headword (normalized):
in-concinnus
Headword (normalized/stripped):
in-concinnus
Intro Text:
in-concinnus, a, um, adj., inelegant, awkward, absurd (rare but class.): qui in aliquo genere inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur, * Cic. de Or. 2, 4, 17: personamque feret non inconcinnus utramque, Hor. Ep. 1, 17, 29: asperitas agrestis et inconcinna gravisque, id. ib. 1, 18, 6.— Adv. in two forms (in both post-class.), awkwardly, absurdly. inconcinnē: causificare, App. M. 10, p. 242, 39.— incon-cinnĭter: vertere in aliquam rem, Gell. 10, 17, 2.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n22485
No citations.
{
"content": "in-concinnus, a, um, adj., inelegant, awkward, absurd (rare but class.): qui in aliquo genere inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur, * Cic. de Or. 2, 4, 17: personamque feret non inconcinnus utramque, Hor. Ep. 1, 17, 29: asperitas agrestis et inconcinna gravisque, id. ib. 1, 18, 6.— Adv. in two forms (in both post-class.), awkwardly, absurdly. inconcinnē: causificare, App. M. 10, p. 242, 39.— incon-cinnĭter: vertere in aliquam rem, Gell. 10, 17, 2.\n",
"key": "inconcinnus",
"type": "main"
}