in-cŏmĭtĭo
in-cŏmĭtĭo, āre, v. a., prob. to insult or reproach in public: incomitiare significat tale convicium facere, pro quo necesse sit in comitium, hoc est in conventum venire. Plautus (Curc. 3, 40): quaeso ne me incomities, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.: licetne inforare, si incomitiare hau licet? Plaut. Curc. 3, 1, 31; cf. sqq.
No short def.
Headword (normalized):
in-cŏmĭtĭo
Headword (normalized/stripped):
in-comitio
Intro Text:
in-cŏmĭtĭo, āre, v. a., prob. to insult or reproach in public: incomitiare significat tale convicium facere, pro quo necesse sit in comitium, hoc est in conventum venire. Plautus (Curc. 3, 40): quaeso ne me incomities, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.: licetne inforare, si incomitiare hau licet? Plaut. Curc. 3, 1, 31; cf. sqq.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n22440
No citations.
{
"content": "in-cŏmĭtĭo, āre, v. a., prob. to insult or reproach in public: incomitiare significat tale convicium facere, pro quo necesse sit in comitium, hoc est in conventum venire. Plautus (Curc. 3, 40): quaeso ne me incomities, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.: licetne inforare, si incomitiare hau licet? Plaut. Curc. 3, 1, 31; cf. sqq.\n",
"key": "incomitio",
"type": "main"
}