in-cŏmĭtātus
in-cŏmĭtātus, a, um, adj., unaccompanied, unattended (rare and mostly poet.; not in Cic., for in de Or. 1, 55, 234, the correct read. is incompta): virginibus in Illyrico incomitatis vagari licet, Varr. R. R. 2, 10, 9: funera, Lucr. 6, 1225: externis virtus incomitata bonis, Ov. P. 2, 3, 35: vestigia ferre, to go without company, alone, Sil. 9, 101.
No short def.
Headword (normalized):
in-cŏmĭtātus
Headword (normalized/stripped):
in-comitatus
Intro Text:
in-cŏmĭtātus, a, um, adj., unaccompanied, unattended (rare and mostly poet.; not in Cic., for in de Or. 1, 55, 234, the correct read. is incompta): virginibus in Illyrico incomitatis vagari licet, Varr. R. R. 2, 10, 9: funera, Lucr. 6, 1225: externis virtus incomitata bonis, Ov. P. 2, 3, 35: vestigia ferre, to go without company, alone, Sil. 9, 101.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n22438
No citations.
{
"content": "in-cŏmĭtātus, a, um, adj., unaccompanied, unattended (rare and mostly poet.; not in Cic., for in de Or. 1, 55, 234, the correct read. is incompta): virginibus in Illyrico incomitatis vagari licet, Varr. R. R. 2, 10, 9: funera, Lucr. 6, 1225: externis virtus incomitata bonis, Ov. P. 2, 3, 35: vestigia ferre, to go without company, alone, Sil. 9, 101.\n",
"key": "incomitatus",
"type": "main"
}