in-călesco
            
          
          in-călesco, calŭi, 3, v. inch. n., to grow warm or hot, to glow (mostly poet.; not in Cic.).  Lit.: incalescente sole, Liv. 22, 6, 9: anni tempore jam incalescente, Col. 2, 4, 1: cum videas ordinem rerum per constituta procedere ... aestas suo tempore incaluit, Sen. Q. N. 3, 16, 3 Haase (al. incanduit): incaluerant vino, Liv. 1, 57, 8; cf.: incaluit vis illa mali (i. e. veneni), Ov. M. 9, 161: quis nostro curvum te funere vidit? Atram quis lacrimis incaluisse togam? to glow with burning tears, Prop. 4 (5), 7, 28.—  Trop., to glow, kindle with passion (esp. love): ergo ubi vaticinos concepit mente furores Incaluitque deo, Ov. M. 2, 641: vidit et incaluit pelagi deus, id. ib. 2, 574; 3, 371; id. H. 11, 25: acres Incaluere animi (equorum), id. M. 2, 87; id. P. 3, 4, 30: C. Gracchus, Flor. 3, 15, 1: laetitiā incaluisse, Tac. H. 4, 14: virtus incaluit, Luc. 6, 240: ad magnas cogitationes, Tac. G. 22.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            in-călesco
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            in-calesco
           
          
            Intro Text:
            in-călesco, calŭi, 3, v. inch. n., to grow warm or hot, to glow (mostly poet.; not in Cic.).  Lit.: incalescente sole, Liv. 22, 6, 9: anni tempore jam incalescente, Col. 2, 4, 1: cum videas ordinem rerum per constituta procedere ... aestas suo tempore incaluit, Sen. Q. N. 3, 16, 3 Haase (al. incanduit): incaluerant vino, Liv. 1, 57, 8; cf.: incaluit vis illa mali (i. e. veneni), Ov. M. 9, 161: quis nostro curvum te funere vidit? Atram quis lacrimis incaluisse togam? to glow with burning tears, Prop. 4 (5), 7, 28.—  Trop., to glow, kindle with passion (esp. love): ergo ubi vaticinos concepit mente furores Incaluitque deo, Ov. M. 2, 641: vidit et incaluit pelagi deus, id. ib. 2, 574; 3, 371; id. H. 11, 25: acres Incaluere animi (equorum), id. M. 2, 87; id. P. 3, 4, 30: C. Gracchus, Flor. 3, 15, 1: laetitiā incaluisse, Tac. H. 4, 14: virtus incaluit, Luc. 6, 240: ad magnas cogitationes, Tac. G. 22.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n22253
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "in-călesco, calŭi, 3, v. inch. n., to grow warm or hot, to glow (mostly poet.; not in Cic.).  Lit.: incalescente sole, Liv. 22, 6, 9: anni tempore jam incalescente, Col. 2, 4, 1: cum videas ordinem rerum per constituta procedere ... aestas suo tempore incaluit, Sen. Q. N. 3, 16, 3 Haase (al. incanduit): incaluerant vino, Liv. 1, 57, 8; cf.: incaluit vis illa mali (i. e. veneni), Ov. M. 9, 161: quis nostro curvum te funere vidit? Atram quis lacrimis incaluisse togam? to glow with burning tears, Prop. 4 (5), 7, 28.—  Trop., to glow, kindle with passion (esp. love): ergo ubi vaticinos concepit mente furores Incaluitque deo, Ov. M. 2, 641: vidit et incaluit pelagi deus, id. ib. 2, 574; 3, 371; id. H. 11, 25: acres Incaluere animi (equorum), id. M. 2, 87; id. P. 3, 4, 30: C. Gracchus, Flor. 3, 15, 1: laetitiā incaluisse, Tac. H. 4, 14: virtus incaluit, Luc. 6, 240: ad magnas cogitationes, Tac. G. 22.\n",
  "key": "incalesco",
  "type": "main"
}