ĭnănĭmus
ĭnănĭmus, a, um, adj. 2. in-animus, lifeless, inanimate (class.; cf. Madv. ad Cic. Fin. p. 534): cum inter inanimum et animal hoc maxime intersit, quod inanimum nihil agit, animal agit aliquid, Cic. Ac. 2, 12, 37; cf.: inanimum est omne, quod pulsu agitatur externo; quod autem est animal, id motu cietur interiore et suo, id. Tusc. 1, 23, 54: cujusque generis vel inanimi vel animantis origo, id. ib. 5, 24, 69; id. Rep. 6, 26: res (opp. quodque animal), id. Div. 2, 47, 98: natura, id. N. D. 2, 30, 76: muta atque inanima, Cic. Verr. 2, 5, 67, § 171; so with muta, id. N. D. 1, 14, 36; Tac. A. 4, 69 fin.: omnes res, animantes et inanimae, Auct. Her. 4, 48, 61; 4, 53, 66; cf.: ex mutis animalibus aut inanimis, Quint. 5, 3, 23: satiati caede animantium, quae inanima erant, etc., Liv. 41, 18, 4.
No short def.
Headword (normalized):
ĭnănĭmus
Headword (normalized/stripped):
inanimus
Intro Text:
ĭnănĭmus, a, um, adj. 2. in-animus, lifeless, inanimate (class.; cf. Madv. ad Cic. Fin. p. 534): cum inter inanimum et animal hoc maxime intersit, quod inanimum nihil agit, animal agit aliquid, Cic. Ac. 2, 12, 37; cf.: inanimum est omne, quod pulsu agitatur externo; quod autem est animal, id motu cietur interiore et suo, id. Tusc. 1, 23, 54: cujusque generis vel inanimi vel animantis origo, id. ib. 5, 24, 69; id. Rep. 6, 26: res (opp. quodque animal), id. Div. 2, 47, 98: natura, id. N. D. 2, 30, 76: muta atque inanima, Cic. Verr. 2, 5, 67, § 171; so with muta, id. N. D. 1, 14, 36; Tac. A. 4, 69 fin.: omnes res, animantes et inanimae, Auct. Her. 4, 48, 61; 4, 53, 66; cf.: ex mutis animalibus aut inanimis, Quint. 5, 3, 23: satiati caede animantium, quae inanima erant, etc., Liv. 41, 18, 4.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n22184
No citations.
{
"content": "ĭnănĭmus, a, um, adj. 2. in-animus, lifeless, inanimate (class.; cf. Madv. ad Cic. Fin. p. 534): cum inter inanimum et animal hoc maxime intersit, quod inanimum nihil agit, animal agit aliquid, Cic. Ac. 2, 12, 37; cf.: inanimum est omne, quod pulsu agitatur externo; quod autem est animal, id motu cietur interiore et suo, id. Tusc. 1, 23, 54: cujusque generis vel inanimi vel animantis origo, id. ib. 5, 24, 69; id. Rep. 6, 26: res (opp. quodque animal), id. Div. 2, 47, 98: natura, id. N. D. 2, 30, 76: muta atque inanima, Cic. Verr. 2, 5, 67, § 171; so with muta, id. N. D. 1, 14, 36; Tac. A. 4, 69 fin.: omnes res, animantes et inanimae, Auct. Her. 4, 48, 61; 4, 53, 66; cf.: ex mutis animalibus aut inanimis, Quint. 5, 3, 23: satiati caede animantium, quae inanima erant, etc., Liv. 41, 18, 4.\n",
"key": "inanimus",
"type": "main"
}