View word page
implĭciscor (
implĭciscor (inpl-), sci, v. dep. inch. n. [implico], to become confused, disordered: ubi primum tibi sensisti, mulier, impliciscier? Plaut. Am. 2, 2, 97. — In the act. form: ne quid tibi ex frigore impliciscat, Poët. ap. Fronto, Ep. ad M. Caes. 3, 13; cf.: implicisco ἀποτροπιάζω, Gloss. Philox.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
implĭciscor (
Headword (normalized):
implĭciscor (
Headword (normalized/stripped):
impliciscor (
Intro Text:
implĭciscor (inpl-), sci, v. dep. inch. n. [implico], to become confused, disordered: ubi primum tibi sensisti, mulier, impliciscier? Plaut. Am. 2, 2, 97. — In the act. form: ne quid tibi ex frigore impliciscat, Poët. ap. Fronto, Ep. ad M. Caes. 3, 13; cf.: implicisco ἀποτροπιάζω, Gloss. Philox.
IDX:
21977
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n21959
Key:
impliciscor

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "implĭciscor (inpl-), sci, v. dep. inch. n. [implico], to become confused, disordered: ubi primum tibi sensisti, mulier, impliciscier? Plaut. Am. 2, 2, 97. — In the act. form: ne quid tibi ex frigore impliciscat, Poët. ap. Fronto, Ep. ad M. Caes. 3, 13; cf.: implicisco ἀποτροπιάζω, Gloss. Philox.\n",
  "key": "impliciscor",
  "type": "main"
}