impĕtrĭo
impĕtrĭo, no perf., ītum, 4, v. n. desid. [id.], relig. t. t., to seek to obtain through omens, to seek by consulting auspices: ut nunc extis, sic tunc avibus magnae res impetriri solebant, Cic. Div. 1, 16, 28: in impetriendis consulendisque rebus, id. ib. 1, 2, 3: qui impetrire velit, id. ib. 2, 15, 35: impetritum, inauguratum est: quovis admittunt aves, Plaut. As. 2, 1, 11.— Part. as subst.: impetrītum, i, n., a favorable auspice or omen, Val. Max. 1, 1, 1; Plin. 28, 2, 3, § 11.
No short def.
Headword (normalized):
impĕtrĭo
Headword (normalized/stripped):
impetrio
Intro Text:
impĕtrĭo, no perf., ītum, 4, v. n. desid. [id.], relig. t. t., to seek to obtain through omens, to seek by consulting auspices: ut nunc extis, sic tunc avibus magnae res impetriri solebant, Cic. Div. 1, 16, 28: in impetriendis consulendisque rebus, id. ib. 1, 2, 3: qui impetrire velit, id. ib. 2, 15, 35: impetritum, inauguratum est: quovis admittunt aves, Plaut. As. 2, 1, 11.— Part. as subst.: impetrītum, i, n., a favorable auspice or omen, Val. Max. 1, 1, 1; Plin. 28, 2, 3, § 11.
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n21915
No citations.
{
"content": "impĕtrĭo, no perf., ītum, 4, v. n. desid. [id.], relig. t. t., to seek to obtain through omens, to seek by consulting auspices: ut nunc extis, sic tunc avibus magnae res impetriri solebant, Cic. Div. 1, 16, 28: in impetriendis consulendisque rebus, id. ib. 1, 2, 3: qui impetrire velit, id. ib. 2, 15, 35: impetritum, inauguratum est: quovis admittunt aves, Plaut. As. 2, 1, 11.— Part. as subst.: impetrītum, i, n., a favorable auspice or omen, Val. Max. 1, 1, 1; Plin. 28, 2, 3, § 11.\n",
"key": "impetrio",
"type": "main"
}