Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

illo
illoc.
illŏcābĭlis (
illŏcālis
illorsum
illōtus (
illūbrĭcans (
illuc
illuc
illūcĕo (
illūcesco or
illuctans (
illūcubrātus (
illūcŭlasco (
illūdĭa (
illūdio (
illūdĭum
illūdo (
illūmĭnābĭlis (
illūmĭnātē
illūmĭnātio (
View word page
illūcesco or
illūcesco or illūcisco (inl-), luxi, 3, v. inch. n. and a. [in-lucesco]. Neutr., of the day or of the sun, to grow light, begin to shine, to break, dawn (most freq. in the tempp. perff.). Lit. Illucescet ille aliquando dies, cum tu, etc., Cic. Mil. 26, 69: qui (dies) ut illuxit, mortui sunt reperti, id. Tusc. 1, 47, 114: ne hic tibi dies inluxit lucrificabilis, Plaut. Pers. 4, 7, 2; cf.: pro di immortales, quis hic illuxit dies? Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 4, 76; Ov. M. 7, 431: dies (alicui), Cic. Pis. 15, 34; id. Phil. 1, 12, 30; id. Ac. 2, 22, 69; id. Div. 1, 24, 50: ea nocte, cui illuxit dies caedis, on which arose the day, etc., Suet. Caes. 81: cum tertio die sol illuxisset, Cic. N. D. 2, 38, 96: cum illucescerent elementa mundi, Ambros. in Luc. 5, 5.— Impers.: illuxit, it was light, day had dawned (very rare; not in Cic.; perh. not in Cæs.; for in B. C. 1, 23, 1, luxit is the better reading; v. Oud. ad loc.): ubi illuxit, Liv. 1, 28, 2; 2, 65, 1; 7, 14, 9.— Trop.: cum populo Romano vox et auctoritas consulis repente in tantis tenebris illuxerit, Cic. Agr. 1, 8, 24: clarissimum deinde Homeri illuxit ingenium, Vell. 1, 5, 1. —Impers.: apud quem si illuxerit, non universa pretia in patrimonium tuum processisse, shall be made clear, apparent, Cod. Just. 5, 71, 10.— Act., to shine upon, give light to (Plautin.): (nox) ut mortales illucescas luce clara et candida, Plaut. Am. 1, 3, 49: scelestiorem nullum alterum, id. Bacch. 2, 3, 22.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
illūcesco or
Headword (normalized):
illūcesco or
Headword (normalized/stripped):
illucesco or
IDX:
21579
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n21561
Key:
illucesco

Data

{'content': 'illūcesco or illūcisco (inl-), luxi, 3, v. inch. n. and a. [in-lucesco]. Neutr., of the day or of the sun, to grow light, begin to shine, to break, dawn (most freq. in the tempp. perff.). Lit. Illucescet ille aliquando dies, cum tu, etc., Cic. Mil. 26, 69: qui (dies) ut illuxit, mortui sunt reperti, id. Tusc. 1, 47, 114: ne hic tibi dies inluxit lucrificabilis, Plaut. Pers. 4, 7, 2; cf.: pro di immortales, quis hic illuxit dies? Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 4, 76; Ov. M. 7, 431: dies (alicui), Cic. Pis. 15, 34; id. Phil. 1, 12, 30; id. Ac. 2, 22, 69; id. Div. 1, 24, 50: ea nocte, cui illuxit dies caedis, on which arose the day, etc., Suet. Caes. 81: cum tertio die sol illuxisset, Cic. N. D. 2, 38, 96: cum illucescerent elementa mundi, Ambros. in Luc. 5, 5.— Impers.: illuxit, it was light, day had dawned (very rare; not in Cic.; perh. not in Cæs.; for in B. C. 1, 23, 1, luxit is the better reading; v. Oud. ad loc.): ubi illuxit, Liv. 1, 28, 2; 2, 65, 1; 7, 14, 9.— Trop.: cum populo Romano vox et auctoritas consulis repente in tantis tenebris illuxerit, Cic. Agr. 1, 8, 24: clarissimum deinde Homeri illuxit ingenium, Vell. 1, 5, 1. —Impers.: apud quem si illuxerit, non universa pretia in patrimonium tuum processisse, shall be made clear, apparent, Cod. Just. 5, 71, 10.— Act., to shine upon, give light to (Plautin.): (nox) ut mortales illucescas luce clara et candida, Plaut. Am. 1, 3, 49: scelestiorem nullum alterum, id. Bacch. 2, 3, 22.\n', 'key': 'illucesco', 'type': 'main'}