View word page
ignōmĭnĭōsus
ignōmĭnĭōsus, a, um, adj. ignominia, disgraceful, shameful, ignominious (not freq. till after the Aug. per.). Of persons: exsul eras, ignominiosus, branded with public ignominy, Quint. 7, 1, 8: filia, Dig. 48, 5, 24; cf.: quid eos qui huic ignominioso agmini fuere obvii, existimasse putatis, Liv. 2, 38, 4: quibusdam judiciis damnati ignominiosi fiunt, velut furti, vi bonorum raptorum, etc., Gai. Inst. 4, 182.— Hence, subst.: ignōmĭnĭōsus, i, m., a person branded with ignominy, one publicly disgraced: nec concilium inire ignominioso fas, Tac. G. 6; Quint. 3, 6, 75; 77; 7, 5, 3.—In plur.: ignominiosis notas dempsit, Suet. Vit. 8.— Of inanim. and abstr. things: ignominiosissimum caput, Tert. Apol. 15: ignominiosa et flagitiosa dominatio, * Cic. Phil. 3, 14, 34: fuga, Liv. 3, 23, 5: dicta (with immunda), Hor. A. P. 247: missio, disgraceful dismissal (of a soldier), Dig. 49, 16, 3.—Adv.: ignōmĭnĭōsē, ignominiously, disgracefully: pugnare, Eutr. 4, 24; 26.—Comp.: ab hominibus magis nullis ignominiosius eos tractari, quam a vobis, Arn. 4, 147.—Sup.: ignominiosissime fugere, Oros. 7, 7 fin.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
ignōmĭnĭōsus
Headword (normalized):
ignōmĭnĭōsus
Headword (normalized/stripped):
ignominiosus
Intro Text:
ignōmĭnĭōsus, a, um, adj. ignominia, disgraceful, shameful, ignominious (not freq. till after the Aug. per.). Of persons: exsul eras, ignominiosus, branded with public ignominy, Quint. 7, 1, 8: filia, Dig. 48, 5, 24; cf.: quid eos qui huic ignominioso agmini fuere obvii, existimasse putatis, Liv. 2, 38, 4: quibusdam judiciis damnati ignominiosi fiunt, velut furti, vi bonorum raptorum, etc., Gai. Inst. 4, 182.— Hence, subst.: ignōmĭnĭōsus, i, m., a person branded with ignominy, one publicly disgraced: nec concilium inire ignominioso fas, Tac. G. 6; Quint. 3, 6, 75; 77; 7, 5, 3.—In plur.: ignominiosis notas dempsit, Suet. Vit. 8.— Of inanim. and abstr. things: ignominiosissimum caput, Tert. Apol. 15: ignominiosa et flagitiosa dominatio, * Cic. Phil. 3, 14, 34: fuga, Liv. 3, 23, 5: dicta (with immunda), Hor. A. P. 247: missio, disgraceful dismissal (of a soldier), Dig. 49, 16, 3.—Adv.: ignōmĭnĭōsē, ignominiously, disgracefully: pugnare, Eutr. 4, 24; 26.—Comp.: ab hominibus magis nullis ignominiosius eos tractari, quam a vobis, Arn. 4, 147.—Sup.: ignominiosissime fugere, Oros. 7, 7 fin.
IDX:
21434
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n21416
Key:
ignominiosus

Senses and Citations (From Data)

Citations (From Models)

No citations.

Data

{
  "content": "ignōmĭnĭōsus, a, um, adj. ignominia, disgraceful, shameful, ignominious (not freq. till after the Aug. per.).  Of persons: exsul eras, ignominiosus, branded with public ignominy, Quint. 7, 1, 8: filia, Dig. 48, 5, 24; cf.: quid eos qui huic ignominioso agmini fuere obvii, existimasse putatis, Liv. 2, 38, 4: quibusdam judiciis damnati ignominiosi fiunt, velut furti, vi bonorum raptorum, etc., Gai. Inst. 4, 182.— Hence, subst.: ignōmĭnĭōsus, i, m., a  person branded with ignominy, one publicly disgraced: nec concilium inire ignominioso fas, Tac. G. 6; Quint. 3, 6, 75; 77; 7, 5, 3.—In plur.: ignominiosis notas dempsit, Suet. Vit. 8.— Of inanim. and abstr. things: ignominiosissimum caput, Tert. Apol. 15: ignominiosa et flagitiosa dominatio, * Cic. Phil. 3, 14, 34: fuga, Liv. 3, 23, 5: dicta (with immunda), Hor. A. P. 247: missio, disgraceful dismissal (of a soldier), Dig. 49, 16, 3.—Adv.: ignōmĭnĭōsē, ignominiously, disgracefully: pugnare, Eutr. 4, 24; 26.—Comp.: ab hominibus magis nullis ignominiosius eos tractari, quam a vobis, Arn. 4, 147.—Sup.: ignominiosissime fugere, Oros. 7, 7 fin.\n",
  "key": "ignominiosus",
  "type": "main"
}