Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

ignis
ignispĭcĭum
ignītābŭlum
ignītŭlus
ignītus
ignĭvăgus
ignĭvŏmus
ignōbĭlis
ignōbĭlĭtas
ignōbĭlĭter
ignōmĭnĭa
ignōmĭnĭātus
ignōmĭnĭōsē
ignōmĭnĭōsus
ignōrābĭlis
ignōrans
ignōranter
ignōrantĭa
ignōrātĭo
ignōro
ignoscens
View word page
ignōmĭnĭa
ignōmĭnĭa, ae, f. in - nomen; qs. a deprivation of one's good name, of one's honor as a citizen, disgrace, dishonor, ignominy, esp. as the result of civil or military punishment (class.; in sing. and plur.; cf.: infamia, dedecus, probrum, opprobrium). A legal and military term: censoris judicium nihil fere damnato nisi ruborem affert. Itaque, ut omnis ea judicatio versatur tantummodo in nomine, animadversio illa ignominia dicta est, Cic. Fragm. ap. Non. 24, 9 sq. (Rep. 4, 6 Mos.); Cic. Clu. 47, 130: tu non animadvertes in omnes, sed carpes ut velis, et paucos ex multis ad ignominiam sortiere? id. ib. 46, 129: ignominiae causa post omnes interrogatus, Suet. Claud. 9: nonnullos signiferos ignominiā notavit ac loco movit, Caes. B. C. 3, 74, 1; cf.: qui ignominiā notandos censuerunt eos, si qui militiam subterfugissent, Cic. Phil. 7, 9, 23: mille milites, quia serum auxilium post proelium venerant, prope cum ignominia dimissi, Liv. 3, 5, 15; cf. Suet. Caes. 69: sine ignominia domum reverti, Caes. B. C. 1, 85, 10; cf. id. B. G. 7, 17, 5; id. B. C. 3, 101, 6; Suet. Ner. 39; id. Oth. 9; id. Vesp. 8 al.: ignominiae aut poenae causa ab urbe Roma abesse, Paul. ex Fest. p. 278 Müll.: in omnibus, quibus damnatus unusquisque ignominia notatur, Gai. Inst. 4, 60: ne laboret ignominia, id. ib. 4, 182.—In plur.: variis ignominiis afficere, Suet. Aug. 24: animadversionum et ignominiarum genera, id. Tib. 19. — In gen. Absol.: maculam atque ignominiam imponere, Lucil. ap. Non. 24, 14: in quibus (civitatibus) expetunt laudem optimi et decus ignominiam fugiunt ac dedecus, Cic. Rep. 5, 4; so with dedecus, id. Div. 2, 9, 22; id. Quint. 20, 64; with infamia, id. Tusc. 4, 20, 45: per summam injuriam ignominiamque, Cic. Verr. 2, 3, 97, § 226: injuriam sine ignominia imponere, id. Quint. 31, 96: haec insignis ignominia, id. Prov. Cons. 7, 16: ignominiā mortuum afficere, id. Rosc. Am. 39, 113: adjecta quibusdam ignominia, Quint. 3, 7, 20: ad depellendam ignominiam, id. 1, 2, 24: in urbanas tribus transferri ignominiae est, Plin. 18, 3, 3, § 13: gravior omni vulnere, Juv. 8, 210.—In plur.: ut homines castigationibus, reprehensionibus, ignominiis affici se in delicto dolerent, Cic. Tusc. 4, 20, 45: judiciis ignominiisque concisus, id. Phil. 12, 4, 11.— With gen.: hac tamen una plaga conciderit, ignominia senatus, a disgrace inflicted by the Senate, Cic. Prov. Cons. 7, 16: labes ignominiaque mortis, id. Rab. Perd. 10, 27: ignominia amissarum navium, Caes. B. C. 1, 100 fin.: cum summa ignominia familiae, Nep. Timoth. 4, 1.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
ignōmĭnĭa
Headword (normalized):
ignōmĭnĭa
Headword (normalized/stripped):
ignominia
IDX:
21431
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n21413
Key:
ignominia

Data

{'content': "ignōmĭnĭa, ae, f. in - nomen; qs. a deprivation of one's good name, of one's honor as a citizen, disgrace, dishonor, ignominy, esp. as the result of civil or military punishment (class.; in sing. and plur.; cf.: infamia, dedecus, probrum, opprobrium). A legal and military term: censoris judicium nihil fere damnato nisi ruborem affert. Itaque, ut omnis ea judicatio versatur tantummodo in nomine, animadversio illa ignominia dicta est, Cic. Fragm. ap. Non. 24, 9 sq. (Rep. 4, 6 Mos.); Cic. Clu. 47, 130: tu non animadvertes in omnes, sed carpes ut velis, et paucos ex multis ad ignominiam sortiere? id. ib. 46, 129: ignominiae causa post omnes interrogatus, Suet. Claud. 9: nonnullos signiferos ignominiā notavit ac loco movit, Caes. B. C. 3, 74, 1; cf.: qui ignominiā notandos censuerunt eos, si qui militiam subterfugissent, Cic. Phil. 7, 9, 23: mille milites, quia serum auxilium post proelium venerant, prope cum ignominia dimissi, Liv. 3, 5, 15; cf. Suet. Caes. 69: sine ignominia domum reverti, Caes. B. C. 1, 85, 10; cf. id. B. G. 7, 17, 5; id. B. C. 3, 101, 6; Suet. Ner. 39; id. Oth. 9; id. Vesp. 8 al.: ignominiae aut poenae causa ab urbe Roma abesse, Paul. ex Fest. p. 278 Müll.: in omnibus, quibus damnatus unusquisque ignominia notatur, Gai. Inst. 4, 60: ne laboret ignominia, id. ib. 4, 182.—In plur.: variis ignominiis afficere, Suet. Aug. 24: animadversionum et ignominiarum genera, id. Tib. 19. — In gen. Absol.: maculam atque ignominiam imponere, Lucil. ap. Non. 24, 14: in quibus (civitatibus) expetunt laudem optimi et decus ignominiam fugiunt ac dedecus, Cic. Rep. 5, 4; so with dedecus, id. Div. 2, 9, 22; id. Quint. 20, 64; with infamia, id. Tusc. 4, 20, 45: per summam injuriam ignominiamque, Cic. Verr. 2, 3, 97, § 226: injuriam sine ignominia imponere, id. Quint. 31, 96: haec insignis ignominia, id. Prov. Cons. 7, 16: ignominiā mortuum afficere, id. Rosc. Am. 39, 113: adjecta quibusdam ignominia, Quint. 3, 7, 20: ad depellendam ignominiam, id. 1, 2, 24: in urbanas tribus transferri ignominiae est, Plin. 18, 3, 3, § 13: gravior omni vulnere, Juv. 8, 210.—In plur.: ut homines castigationibus, reprehensionibus, ignominiis affici se in delicto dolerent, Cic. Tusc. 4, 20, 45: judiciis ignominiisque concisus, id. Phil. 12, 4, 11.— With gen.: hac tamen una plaga conciderit, ignominia senatus, a disgrace inflicted by the Senate, Cic. Prov. Cons. 7, 16: labes ignominiaque mortis, id. Rab. Perd. 10, 27: ignominia amissarum navium, Caes. B. C. 1, 100 fin.: cum summa ignominia familiae, Nep. Timoth. 4, 1.\n", 'key': 'ignominia', 'type': 'main'}