ămātor
ămātor, ōris, m. id.. A lover, a friend, in an honorable sense (syn.: amans, amicus, studiosus): vir bonus amatorque noster, Cic. Att. 1, 20: urbis, Ruris, Hor. Ep. 1, 10, 1; so, sapientiae, Cic. Tim. fin.: pacis, id. Att. 14, 10: antiquitatis, Nep. Att. 18: amatores Catoni desunt, i. e. readers of his writings, Cic. Brut. 17, 66 (cf. just before: Catonem quis nostrorum oratorum legit?).— In a dishonorable sense, a lover, paramour, gallant, Plaut. Rud. 2, 1, 28; so id. ib. 2, 1, 30: amator mulierum, id. Men. 2, 1, 43: Philocomasio amator (dat. for Philocomasii), id. Mil. 5, 38: adulter an amator, Cic. Cael. 20: aliud est amatorem esse, aliud amantem, id. Tusc. 4, 12, 27; Hor. Ep. 1, 1, 38 al.—* Used as adj.: amatores oculi, App. M. 5, p. 169 med.
ShortDef
No short def.
Debugging
Headword (normalized):
ămātor
Headword (normalized/stripped):
amator
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n2132
Data
{'content': 'ămātor, ōris, m. id.. A lover, a friend, in an honorable sense (syn.: amans, amicus, studiosus): vir bonus amatorque noster, Cic. Att. 1, 20: urbis, Ruris, Hor. Ep. 1, 10, 1; so, sapientiae, Cic. Tim. fin.: pacis, id. Att. 14, 10: antiquitatis, Nep. Att. 18: amatores Catoni desunt, i. e. readers of his writings, Cic. Brut. 17, 66 (cf. just before: Catonem quis nostrorum oratorum legit?).— In a dishonorable sense, a lover, paramour, gallant, Plaut. Rud. 2, 1, 28; so id. ib. 2, 1, 30: amator mulierum, id. Men. 2, 1, 43: Philocomasio amator (dat. for Philocomasii), id. Mil. 5, 38: adulter an amator, Cic. Cael. 20: aliud est amatorem esse, aliud amantem, id. Tusc. 4, 12, 27; Hor. Ep. 1, 1, 38 al.—* Used as adj.: amatores oculi, App. M. 5, p. 169 med.\n', 'key': 'amator', 'type': 'main'}