Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

hordēĭus
hordeŏlus
hordĕum (also
hordĭārĭus
hordicālĭa
hordicidia
hordus
Horesti
hŏrĭa (
hŏrĭŏla
hŏrĭor
hŏristĭcē
hŏrĭtor
hŏrīzon
hormĕnos
hormīnum
hormiscĭon
horno
hornōtĭnus
hornus
hōrŏlŏgĭāris
View word page
hŏrĭor
hŏrĭor, hori, and hŏrĭtor, āri, v. dep. prim. forms of hortor, from the root ΟΡΩ, whence ὄρνυμι, ὁρμή, ὁρμάω, etc., to urge, incite, encourage: hortatur quod vulgo dicimus, veteres nonnulli horitur dixerunt, ut Ennius libro XVI. (29): prandere jubet horiturque. Idem in X. (28): horitatur induperator, Diom. p. 378 P. (Ann. v. 409 and 350 Vahl.).

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
hŏrĭor
Headword (normalized):
hŏrĭor
Headword (normalized/stripped):
horior
IDX:
20952
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n20934
Key:
horior

Data

{'content': 'hŏrĭor, hori, and hŏrĭtor, āri, v. dep. prim. forms of hortor, from the root ΟΡΩ, whence ὄρνυμι, ὁρμή, ὁρμάω, etc., to urge, incite, encourage: hortatur quod vulgo dicimus, veteres nonnulli horitur dixerunt, ut Ennius libro XVI. (29): prandere jubet horiturque. Idem in X. (28): horitatur induperator, Diom. p. 378 P. (Ann. v. 409 and 350 Vahl.).\n', 'key': 'horior', 'type': 'main'}