Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

Hirpi
Hirpīni (
hirpus or
hirquīnus
hirquitallĭo
hirquitallus
hirquus
hirrĭo (
hirrītus (
hirsūtĭa
hirsūtus
hirticulus
Hirtīnus
hirtipili
Hirtĭus
hirtŭōsus
hirtus
hĭrūdo
hĭrundĭnĕus
hĭrundĭnīnus
hĭrundo
View word page
hirsūtus
hirsūtus, a, um, adj. primary form HIRSUS, a variation of hirtus, rough, shaggy, bristly, prickly, hirsute = δασύς. Lit. (class.; syn. hirtus, pilosus, villosus): quarum (animantium) aliae villis vestitae, aliae spinis hirsutae, Cic. N. D. 2, 47, 121; Col. 7, 2, 6: pectus Herculis, Prop. 4 (5), 9, 49. crura genaeque, Mart. 10, 65, 9: supercilium, Verg. E. 8, 34: et glacialis Hiems canos hirsuta capillos, Ov. M. 2, 30: barba, id. ib. 13, 766: capilli, id. H. 9, 63: juba (galeae), Prop. 4 (5), 10, 20. vellera (leonis) setis, Ov. F. 2, 339: castaneae, Verg. E. 7, 53; cf.: frondes, id. G. 3, 231: vepres, id. ib. 3, 444: rubi, Prop. 4 (5), 4, 28. folia hirsutiora, Plin. 22, 22, 33, § 75.—Poet., to designate the people of the olden time (when the hair of the head and beard was left untrimmed), like intonsus and incomptus, Sil. 13, 812; Mart. 9, 48, 2.—* Trop., rude, unpolished: sumpserit Annales: nihil est hirsutius illis, Ov. Tr. 2, 259.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
hirsūtus
Headword (normalized):
hirsūtus
Headword (normalized/stripped):
hirsutus
IDX:
20803
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n20785
Key:
hirsutus

Data

{'content': 'hirsūtus, a, um, adj. primary form HIRSUS, a variation of hirtus, rough, shaggy, bristly, prickly, hirsute = δασύς. Lit. (class.; syn. hirtus, pilosus, villosus): quarum (animantium) aliae villis vestitae, aliae spinis hirsutae, Cic. N. D. 2, 47, 121; Col. 7, 2, 6: pectus Herculis, Prop. 4 (5), 9, 49. crura genaeque, Mart. 10, 65, 9: supercilium, Verg. E. 8, 34: et glacialis Hiems canos hirsuta capillos, Ov. M. 2, 30: barba, id. ib. 13, 766: capilli, id. H. 9, 63: juba (galeae), Prop. 4 (5), 10, 20. vellera (leonis) setis, Ov. F. 2, 339: castaneae, Verg. E. 7, 53; cf.: frondes, id. G. 3, 231: vepres, id. ib. 3, 444: rubi, Prop. 4 (5), 4, 28. folia hirsutiora, Plin. 22, 22, 33, § 75.—Poet., to designate the people of the olden time (when the hair of the head and beard was left untrimmed), like intonsus and incomptus, Sil. 13, 812; Mart. 9, 48, 2.—* Trop., rude, unpolished: sumpserit Annales: nihil est hirsutius illis, Ov. Tr. 2, 259.\n', 'key': 'hirsutus', 'type': 'main'}