hăruspĭcīnus (
hăruspĭcīnus (ar-), a, um, adj. id., of or relating to the inspection of victims. Adj.: quod Etruscorum declarant et haruspicini et fulgurales et tonitruales libri, Cic. Div. 1, 33, 72.— Subst.: hăruspĭ-cīna, ae, f. (sc. ars), the art of divining, divination: oratio, quae haruspicinae disciplina continetur, Cic. Div. 2, 23, 50; id. Fam. 6, 18, 1.