grassātor
            
          
          grassātor, ōris, m. id..  A vagabond, idler: poëticae artis honos non erat. Si qui in ea re studebat, aut sese ad convivia applicabat, grassator vocabatur, Cato ap. Gell. 11, 2, 5.— A disorderly person, one who goes rioting about (esp. at night, whether for fun and enjoyment or for robbery), a rioter, a waylayer, street-robber, footpad: hoc modo viator quoque bene vestitus causa grassatori fuisse dicetur, cur ab eo spoliaretur, Cic. Fat. 15, 34: grassatorum plurimi palam se ferebant succincti ferro, Suet. Aug. 32: grassatores et sicarii, id. Caes. 72: nocturni grassatoris insidiosa violentia, Gell. 20, 1, 8; Quint. 12, 1, 38: ferro subitus grassator agit rem, Juv. 3, 305.
          
         
        No short def.
        
        
          
          
            Headword (normalized):
            grassātor
           
          
            Headword (normalized/stripped):
            grassator
           
          
            Intro Text:
            grassātor, ōris, m. id..  A vagabond, idler: poëticae artis honos non erat. Si qui in ea re studebat, aut sese ad convivia applicabat, grassator vocabatur, Cato ap. Gell. 11, 2, 5.— A disorderly person, one who goes rioting about (esp. at night, whether for fun and enjoyment or for robbery), a rioter, a waylayer, street-robber, footpad: hoc modo viator quoque bene vestitus causa grassatori fuisse dicetur, cur ab eo spoliaretur, Cic. Fat. 15, 34: grassatorum plurimi palam se ferebant succincti ferro, Suet. Aug. 32: grassatores et sicarii, id. Caes. 72: nocturni grassatoris insidiosa violentia, Gell. 20, 1, 8; Quint. 12, 1, 38: ferro subitus grassator agit rem, Juv. 3, 305.
           
          
          
            URN:
            
              urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n19889
            
           
          
         
        No citations.
        
        
          {
  "content": "grassātor, ōris, m. id..  A vagabond, idler: poëticae artis honos non erat. Si qui in ea re studebat, aut sese ad convivia applicabat, grassator vocabatur, Cato ap. Gell. 11, 2, 5.— A disorderly person, one who goes rioting about (esp. at night, whether for fun and enjoyment or for robbery), a rioter, a waylayer, street-robber, footpad: hoc modo viator quoque bene vestitus causa grassatori fuisse dicetur, cur ab eo spoliaretur, Cic. Fat. 15, 34: grassatorum plurimi palam se ferebant succincti ferro, Suet. Aug. 32: grassatores et sicarii, id. Caes. 72: nocturni grassatoris insidiosa violentia, Gell. 20, 1, 8; Quint. 12, 1, 38: ferro subitus grassator agit rem, Juv. 3, 305.\n",
  "key": "grassator",
  "type": "main"
}