Scaife ATLAS

Back to dictionaries

Lewis and Short Latin Dictionary

Graecŭlĭo
Graecŭlus
Graecus
Graecus
Grāii or
Grāiocĕli
Grājŭgĕna
Grāius
grallae
grallātor
grāmen
grāmĭae
grāmĭnĕus
grāmĭnōsus
grāmĭōsus
gramma
gramma
grammăteus
grammătĭas
grammătĭca
grammătĭcālis
View word page
grāmen
grāmen, ĭnis, n. Sanscr. root gar-, to swallow; Gr. βορ- in βιβρώσκω, βορά; Lat. -vorus, in carnivorus, vorare, etc.; hence, fuller root gras-; Gr. γράστις; Lat. grāmen for gras-men; cf. Germ. Gras; Engl. grass, grass (cf.: herba, faenum, cespes, glaeba). Sing.: prostrati in gramine molli, Lucr. 2, 29; 5, 1392; Hor. Epod. 2, 24: cervus graminis immemor, id. C. 1, 15, 30: aprici campi, id. A. P. 162: graminis herba, a blade of grass, Verg. E. 5, 26; Liv. 1, 24, 5: floreum, flowery turf, Mart. 9, 91, 1: generosum, Juv. 12, 40: quocumque de gramine (equus), pasture, id. 8, 60.— Plur.: tondere gramina, Lucr. 2, 660; Hor. C. 4, 7, 1; 4, 1, 39; Verg. E. 10, 29; id. G. 1, 56; 2, 200 et saep.— Transf., a plant, herb. In gen.: ignobile cerinthae, Verg. G. 4, 63: Indum, Indian aromatic herbs, Stat. S. 2, 1, 187; cf.: Arabum de gramine odores, Prop. 2, 29 (3, 27), 17; Quint. 5, 8, 1: non illa feris incognita capris Gramina (i. e. dictamnus), Verg. A. 12, 415: neve parum valeant a se data gramina, Ov. M. 7, 137 (for which: accepit cantatas herbas, id. ib. 7, 98).— In partic., dog's-grass, couch-grass, Plin. 24, 19, 118, § 178 sq.

ShortDef

No short def.

Debugging

Headword:
grāmen
Headword (normalized):
grāmen
Headword (normalized/stripped):
gramen
IDX:
19845
URN:
urn:cite2:scaife-viewer:dictionary-entries.atlas_v1:lat.ls.perseus-eng2-n19828
Key:
gramen

Data

{'content': "grāmen, ĭnis, n. Sanscr. root gar-, to swallow; Gr. βορ- in βιβρώσκω, βορά; Lat. -vorus, in carnivorus, vorare, etc.; hence, fuller root gras-; Gr. γράστις; Lat. grāmen for gras-men; cf. Germ. Gras; Engl. grass, grass (cf.: herba, faenum, cespes, glaeba). Sing.: prostrati in gramine molli, Lucr. 2, 29; 5, 1392; Hor. Epod. 2, 24: cervus graminis immemor, id. C. 1, 15, 30: aprici campi, id. A. P. 162: graminis herba, a blade of grass, Verg. E. 5, 26; Liv. 1, 24, 5: floreum, flowery turf, Mart. 9, 91, 1: generosum, Juv. 12, 40: quocumque de gramine (equus), pasture, id. 8, 60.— Plur.: tondere gramina, Lucr. 2, 660; Hor. C. 4, 7, 1; 4, 1, 39; Verg. E. 10, 29; id. G. 1, 56; 2, 200 et saep.— Transf., a plant, herb. In gen.: ignobile cerinthae, Verg. G. 4, 63: Indum, Indian aromatic herbs, Stat. S. 2, 1, 187; cf.: Arabum de gramine odores, Prop. 2, 29 (3, 27), 17; Quint. 5, 8, 1: non illa feris incognita capris Gramina (i. e. dictamnus), Verg. A. 12, 415: neve parum valeant a se data gramina, Ov. M. 7, 137 (for which: accepit cantatas herbas, id. ib. 7, 98).— In partic., dog's-grass, couch-grass, Plin. 24, 19, 118, § 178 sq.\n", 'key': 'gramen', 'type': 'main'}