frustrātus
frustrātus, ūs, m. frustror, a deceiving, deception: aliam invenito, quam habeas frustratui, Plaut. Men. 4, 3, 21.
{
"content": "frustrātus, ūs, m. frustror, a deceiving, deception: aliam invenito, quam habeas frustratui, Plaut. Men. 4, 3, 21.\n",
"key": "frustratus",
"type": "hapax"
}