frustrātus
frustrātus, ūs, m. frustror, a deceiving, deception: aliam invenito, quam habeas frustratui, Plaut. Men. 4, 3, 21.
{ "content": "frustrātus, ūs, m. frustror, a deceiving, deception: aliam invenito, quam habeas frustratui, Plaut. Men. 4, 3, 21.\n", "key": "frustratus", "type": "hapax" }