frĕquentĭa, ae, f. frequens, II., an assembling in great numbers, a numerous attendance, concourse; and more freq. concr., a numerous assembly, multitude, crowd, throng (class.; a favorite expression of Cicero). With gen.: testis est hujusce Q. Mucii janua et vestibulum, quod maxima cottidie frequentia civium ac summorum hominum splendore celebratur, Cic. de Or. 1, 45 fin.: quotidiana amicorum assiduitas et frequentia, Q. Cic. Petit. Cons. 1, 3: summa hominum, Cic. Verr. 2, 2, 77, § 189; so, hominum, id. Lael. 23, 87: negotiatorum, Sall. J. 47, 2: auditorum, Quint. 10, 7, 16: scholarum, id. 1, 2, 1: vulgi, Nep. Att. 22: epistolarum, Cic. Att. 4, 16, 1: magna sepulcrorum, id. Tusc. 5, 23, 65: geniculorum, Plin. 27, 12, 91, § 113: caeli, i. e. the density of the air, Vitr. 9, 9: Thucydides ita creber est rerum frequentiā, ut verborum prope numerum sententiarum numero consequatur, Cic. de Or. 2, 13, 56: communium, id. Part. Or. 12, 41.— Absol.: domum reduci e campo cum maxima frequentia ac multitudine, Cic. Verr. 1, 7, 18: frequentia et plausus, id. Att. 4, 1, 5: non usitata frequentia stipati sumus, id. Mil. 1, 1: efferri magna frequentia, id. Fl. 17, 41: solidam et robustam et assiduam frequentiam praebere, id. Planc. 8 fin.: frequentiam atque officium suum alicui praestare, Hirt. B. G. 8, 50, 3: qua ex frequentia (preceded by magna multitudo), Caes. B. C. 3, 19, 5.